Niet verder vertellen.

Zachtjes!

We houden het nog even voor onszelf:

Mevrouw Rafel wil na de blauwpaarse hexjes quilt ook een

rode maken.

 Voorlopig is het alleen nog stofjes sparen,

En af en toe alvast een stapel hexjes rijgen.

Maar alles is nog pril.

En ze denkt dat rood een uitdaging wordt.

Meer dan blauw.

Wordt het meer naar de oranje kant.

Of komt er veel paars in?

De ervaring leert dat de quilt zelf dat min of meer 

dicteert.

Net zoals de stofjes die ze heeft.

Voorlopig maar over naar de orde van de dag.

Opstaan met een zonnetje.

Een verleidelijk zonnetje in het atelier.

Maar wat is het koud en somber.

Afgelopen nachten sliep ik zelfs met deze 

quilt

als extra dekentje op bed.

De huisjesquilt uit 2000.

Met uit de hand geknipte huisjes.

Ik was toen bezig met een serie quilts waarin ik 

heel vrij ging werken.

Dat werd niet door iedereen op prijs gesteld.

Ooit werd er na een cursuspresentatie

nagevraagd

of ik wel goed bij mijn hoofd was.

Tenminste: zo kwam het bij mij over.

Ik wil niemand voor het hoofd stoten.

En nu was dit nog niet eens heel erg vrij.

Het was een leuk weerzien.

Vooral het stofje aan de linkerkant van het blok.

Daar maakte ik in de vroeg jaren 70 een jurkje van.

Wat was die stof duur,

35 gulden per meter.

Ik weet nog dat ik met mijn vader in de stad was

om wat op te halen.

En daar was de stof.

In de etalage Bij Van Dam.

Ik werkte al een paar jaar en het onderwijs verdiende toen best goed.

Maar ik vroeg echt aan mijn vader of dat wel

verantwoorde was.

Ik was immers druk aan het sparen voor een huis.

Maar goed: dat huis kwam er ook. evenals een mooie herinnering

aan een geliefde jurk.