Op naar de finish?

O jee, 28 juli is wel heel lang geleden.

Iedereen is me allang weer vergeten,

Dat bloggen.

Ik vond het altijd erg leuk.

En met de blogjes erbij op weblog

maakte ik er meer dan 1000.

Hier staat de teller op 992.

Bijna tijd voor een jubileum.

Maar of ik dat haal?

In ieder geval ben ik wel lekker weer op stoom

op mijn atelier.

Het raakt steeds meer aangekleed want het kon

wel een opfrisser gebruiken.

Nieuwe frisse gordijnen en een andere jalouzie.

Er komt nog een nieuw sisal vloerkleed.

En dan kan het kamertje weer jaren mee.

Ik deed wel wat.

Zette een boompje op,

sneed papier voor een boekje.

Haakte en breide wat.

En probeerde regelmatig te tekenen.

Maar eerlijk gezegd was ik ook veel onderweg.

Mooi weer, zomer.

Stond nog onderweg met een kapotte auto.

O, dat is niks voor mij.

Was niet alleen een duur reparatieklusje maar

bij de autogarage is een woonboulevard en je snapt:

dat was gezellig winkelen.

Nam een ingrijpend besluit:

Onze Puck krijg een broertje.

Onze Keesje - werktitel- is 2 weken geelden geboren.

Een tibbetaans spanieltje.

Van de fokster van Jimmy en Nikki.

Zij is al jaren gelden gestopt met 

cavalierkingcharles spanieltjes te fokken.

Omdat er zoveel narigheid in het ras zit.

En fokt nu Tibetaanse spanieltjes.

En ze woont niet ver weg.

Want de meeste hondenfokkers zitten in het

oosten of noorden van het land en

kilometers rijden met een kleine pup:

dat doe ik niet meer.

Keesje,

(Jewel of Tibet Benedikt het Zwaard,

hij doet het niet voor minder!)

 mag overigens pas weg als hij

9 weken is.

Eerder kan hij geen vast voedsel eten...

Dus is ie al een stukje gesocialiseerd.

(Hoop ik).

Maar het worden hectische tijden.

Volgens mij heb ik talent om

zoiets op te zoeken.

Anny houdt wel van een beetje opschudding! 

Voorlopig kunnen we nog even uitrusten.