Gluren bij de buren.

Wat is er nu heerlijker dan lekker binnen kijken

bij anderen? 

Al die woonprogramma’s en leuke woonbladen,

ik kan er niet genoeg van krijgen.

Zo kwam ik in een Engels blad 

een tuinschuurtje tegen.

In de tijd dat ik nog een moestuintje had bij omi 

had ik ook zo ‘n leuk schuurtje.

Tja, waar laat ik zo’n plaatje.

Soms in mijn dagboek.

Maar het gaat ook wel zwerven.

Nu kreeg het een plaatsje in een collage.

Alleen:

hij wilde een man-cave.

Zoals ik ooit plannen had voor een sjaal.

Van twee bollen Whirl.

Een jaar lang lag het werk in een hoekje van mijn atelier.

Het moest de Read between the lines sjaal worden.

Door kleine Puck kwam het er niet van.

Twee van die reusachtige bollen neem 

je ook niet zomaar mee voor een werkje.

En nu is het verlangen over.

Ik heb het kleine stukje uitgehaald.

Ik vond het lastig breien.

Telkens recht averecht wisselen werd gewoon niet mooi.

De kleuren vielen tegen.

Nee! 

Dan maar niet verder gedwaald.

Mijn haakdeken voor op de bank gaat voorspoediger.

Al meer dan 170 blokjes.

De foto is niet zo best.

Het weer is er niet naar.

En natuurlijk was er een hond die er eerst 

prinsheerlijk op ging liggen.