Oer-saai

en 

oer-degelijk! 

Dat was mijn eerste indruk

toen ik de afgelopen week overdacht.

Ik zat nogal dikwijls op de bank

met een granny.

En ook de sok waaraan 

ik brei

heeft niks spannends! 

Een gewone sok.

Voor de voorraad.

Want toen N. van onze oude onvolprezen quiltgroep

heel graag nieuwe sokken

wilde had ik niks in voorraad.

En meestal ligt er wel een paar.

Dus besloot ik om nog maar een paar 

op te zetten. 

Maar het werd toch nog spannend.

In een verloren uurtje 

maakte ik een aantal collages.

Iedereen kent wel

het gevoel van een knoop in je maag

omdat je 

iets lastigs of spannends moet doen. 

En soms is het gewoon geluk.

De plaatjes in m'n voorraad 

paste eerlijk gezegd 

wel grappig bij elkaar.

"Prima bad, we nemen het!"

Collages als deze

(hier uit de oude doos)

liggen me toch het beste heb ik gemerkt.

Je zult je fiets maar kwijt zijn!

Wie we ook gaan missen 

is de vader van Nijntje.

Ik las het nieuws bij de BBC.

En in het buitenland heet 

Nijn Miffy.

Daar werd uitvoerig uitgelegd dat 

peuters in Holland 

babykonijntjes Nijntjes noemen.

Ik ben al jaren fan van Nijn. 

Gelukkig zit er ook weer groei 

in de tuin.

Op zo'n grijze en druilerige dag 

als vandaag 

is het toch echt hopen op de lente.