Bloem, bloem, bloem, bloem, bloem bloem, bloem, bloem...

Ja, hoor, zo kan het wel weer.

Er is weer een bloemenmand af 

in de rand 

van "ontploft".

(Ik moet toch eens een echte 

naam voor die quilt verzinnen! 

Ontploft is een beetje vreemd). 

Maar bloem, bloem is het zeker.

Het is zo heerlijk om al die losse bloemen 

te maken. 

Ieder kwartiertje is zo gevuld met 

even een bloemetje rijgen. 

Ha, daar is er weer een.

Tijd maken om even wat te doen aan de quilt 

is  best lastig.

Er gaat heel veel tijd zitten in 

de mantelzorg voor de oude mevrouw.

En de hondjes willen 

iedere dag ook een paar gezellige 

loopjes.

Eerlijk gezegd zijn ze gewoon aartslui.

Vooral Lizzy! 

Zij heeft een favoriet plekje

onder een stoel.

Tollebol is niet zo fotogeniek.

Die hoeft ook nooit op de foto.

Hij zit ook nooit stil.

Dit is iets uit de oude doos.

Zo schattig met die natte oogjes.

Beetje kitsch.

"Het jongetje met de traan"

Maar hij is helemaal net zielig hoor! 

Over ontploft gesproken:

ik kan alleen maar werken met een eindeloze zooi

op tafel.

In deze chaos ontstaat zo'n bloemenmand 

meestal. 

Met deze 2e mand is de onderste rand bijna af.

Alleen de vogeltjes zorgen 

nog voor een probleempje.

Ze hebben nog geen pootjes.

Dat is een heel gepeuter met 

ieniemienie stofdeeltjes.

En daar ben ik niet goed in.

Ik denk dat ik het maar zo laat! 

Met de bloemenmanden ben ik heel blij! 

Maar er moeten er nog best veel!