Kruissteekjes.

Niks is zo ontspannend 

dan een eenvoudig kruissteekborduurwerkje.

Afgelopen vrijdag ging ik even 

haast-je-repje

naar de Quilthoeve 

voor dat heerlijk dunne garen 

om mee te appliceren.

Ik ben druk bezig met wat als

werktitel

de "dresden plate quilt" heet.

Maar ik kon het niet laten om 

leentjebuur te spelen.

Die ontwerpen van Margaret Sampson

zijn zo leuk.

En ik heb het boek.

Dus wat let me.

Soms geef ik er mijn eigen draai aan.

Soms volg ik 

een patroontje.

Zoals bij deze vogeltjes.

Je ziet, ze moeten nog pootjes.

Dat wordt nog wat.

Maar eigenlijk ging het over kruissteekjes.

De Quilthoeve kan tegenwoordig

zelf patronen maken 

en startte met een serie schoollapjes.

En die kleine merklapjes hebben een 

warm plekje in mijn hart.

Dus vertrok ik met een kruissteekpatroontje.

Het groen in de lap vond ik wat fel.

Dus koos ik voor rood.

Maar uiteindelijk werd het toch weer 

groen.

Maar dan een iets ander groen 

dan aangegeven.

Voor mijn gevoel iets zachter van kleur.

Met Ingrid sprak ik af dat het lapje 

na de zomervakantie af is..... 

Pfft. Zo'n borduurster ben ik 

nou ook weer niet.

Gelukkig spraken we niet af 

welke

vakantie! 

Het was een drukke rommelige week.

Ptolomy was toch nog niet beter.

Dus stond ik weer 3 nachten op straat.

Inderdaad met 

hond, gieter en bezem. 

Tja, als dat geen buurtpreventie is.

Gelukkig lijkt nu alles 

weer in orde na weer een 

kuurtje antibiotica. 

Gelukkig maar, want gisteren werd

ik voor de 29ste keer 39! 

Ja, daar is een speciale mok voor:

"Comme je dis toujours,

quand un age vous convient,

n 'en changez pas! 

(Als een leeftijd je bevalt

moet je hem niet veranderen!)  

En dat doe ik ook niet.

Met 39 was er nog van alles mogelijk.

En het klinkt zo lekker jong. 

Verder werkte ik veel in de tuin (en) .

De tuin van de oude Mevrouw Rafel

heeft op dit moment weinig kleur.

Maar is verder prachtig.

Deze week komt er ineens

heel wat in bloei en dan 

wordt het echt een feest.

Ik maakte voor de oude Mevrouw een mand met kruiden.

Dan kan ze die knippen om 

het hoekje van de keukendeur.

Want wat verder lopen naar een 

hoekje met kruiden achter

wordt lastig met een klein trapje af en

een opstapje op! 

Omdat het zo leuk werd maakte ik

voor mezelf ook maar zo'n mand.

Het ruikt heerlijk, zo bij de keukendeur.