Stoffige broches 2.

Het vorige blogje stopte bij deze broche waarvoor 

mijn hondje Nikki graag model wilde zijn. 

Het is een foto van Nik als pup.

Och, die arme schooier! 

Hij heeft zoveel pech gehad in zijn korte leventje.

Nikki had een vergrootte slokdarm en kon

slecht eten en drinken binnen houden.

Toen hij ook nog pijn erbij kreeg heb ik hem laten inslapen.

Vijf was hij toen.

Grote broer van kleine Ptolomy. 

Zo kom ik hem toch nog af en toe tegen. 

De Nikki broche komt uit dezelfde tijd als deze 3 dametjes.

Ik moet echt toegeven dat ik deze niet draag.

Ja, een heb ik ooit gedragen om een weddenschap te winnen.

"Dat durf jij niet: naar het dorp met een van die dingen"

werd me gezegd.

"Tuurlijk wel!"

Even de dametjes van dichterbij.

Ik maakte ze voor een wedstrijd van het blad

"Cloth, Paper and Scissors".

Het thema voor mij was:

"Annie hou jij me tassie effe vast".

Dat begrijpen ze daar aan de overkant van de oceaan natuurlijk niet.

Maar als houvast was het wel makkelijk zo'n thema.

Vanmiddag heerlijk in het zonnetje aan  

de vingerhoedjes gewerkt. 

Met een jamkoekje volgens recept van Menno,

de laatste winnaar van "Heel Holland Bakt".

Hij maakt jamkoekjes met havermout in het deeg.

Dat geeft een lekker nootachtige smaak. 

Zelf gebruik ik voor jamkoekjes meestal een gewoon zandtaartdeeg.

Ik kreeg het boek.

Zelf zou ik het niet zo snel kopen.

(Nee, de goede gever vindt het niet erg.) 

Er staan veel Amerikaanse recepten in met smaakjes die wij meestal niet

zo waarderen. Met banaan en pinda bijvoorbeeld. 

Ik maakte een klein receptje pindakaaskoekjes uit het boek.

IECH! 

Al deed ik al wat zuiniger met de suiker, 

het is mijn smaak niet.

Al moet ik toegeven dat ze heerlijk smaakten bij de babi pangang 

die ik die dag at. 

En iedere dag een tekeningetje lukt ook nog.

Af en toe werk ik op een apart velletje papier dat ik naderhand 

inplak. 

Door een gekleurde achtergrond te kiezen blijft het boek 

wat kleurrijker.