Een vrije dag.

Eerst wat goed maken uit het vorige blogje:

Het boekje

"Dat is heel wat voor een kat, vind je niet"

van Judith Viorst is nog steeds in druk! 

En is dus nog steeds nieuw te koop. 

Maar nu die vrije dag.

Ik probeer om de vrijdag vrij te houden voor gezellige dingen.

Zoals bijvoorbeeld het "buurmeisjes project".

Je ziet ik heb meer ideetjes dan dat ik kan uitwerken. 

Maar het borduren op papier gaat ook niet snel. 

Zeker afgelopen 10 dagen kwam er niet zoveel handwerk uit

mijn handen.

Wel ander werk! 

De storm van vorige week dinsdag ging aan de haal met een

deel van mijn pergola. 

De paasdagen was ik dan ook druk met het vullen van 

2 groen containers. 

Dag mooie New Dawn rozen,

Dag blauwe regen! 

Dat doet wel even pijn.

Maar het ergste is nog wel dat het voor mijn buurman nooit goed genoeg 

is. De mopperaar.

Hij is geen liefhebber van groen.

En wil alles weg hebben.

Nou mag hij overhangende dingen gewoon wegknippen.

Maar meestal is hij daar te lui voor.

Nu zag hij zijn kans schoon en knipte de laatste 

mooie tak blauwe regen die ik kon redden weg terwijl ik hem keurig 

aan mijn kant had vast gezet en opgebonden.

Nou ja, je snapt het al:

ruzie! 

Nou is het nooit een erg goede relatie geweest.

Maar het is nu weer bar en boos.

Gelukkig ben ik niet de enige in de buurt met wie hij het absoluut 

niet kan vinden. 

Gelukkig staat Tollebol zijn mannetje en hielp hij dapper 

mee bij het opruimen van al die takken

door een deel naar binnen te slepen.

Kijk, daar heb je wat aan aan zo'n hulp. 

Ook binnen denkt hij maar al te graag mee. 

Heb ik eindelijk weer een rechthoek gemaakt van mijn 

vingerhoedjesquilt gaat hij er natuurlijk heerlijk op liggen. 

Dat hoort zo.

Quiltsters met een kat of hond laten hun 

werk meestal zien met hun huisdier erop.

Ook Lizzy kwam even proefliggen.

Maar gisteren was het geen dag om binnen te blijven.

Met de hondjes ging ik lekker lopen in het buitengebied. 

Met het doel een kas kooltje te kopen voor 's avonds.

Zo'n echt Westlands bloemkooltje is de lekkerste bloemkool die er bestaat.

Bovendien kwam ik deze ranonkels tegen.

Met die tere kleurtjes is het toch net snoepgoed? 

Maar verder moeten we heel zuinig zijn de komende tijd. 

Mijn vader zou gezegd hebben:

"We eten alleen brood met suiker"

want  ik heb nieuwe eetkamerstoelen gekocht,

Ze worden geleverd met deze lieve oranje klompjes. 

Nee, ik laat ze niet zien! 

Het is echt Nederlands fabrikaat en ik moest er wel een tijdje 

voor sparen.

Ze zijn er ook nog niet allemaal.

Het lijkt weer beter te gaan in Nederland want de fabriek kan de productie

niet aan. Zo druk is het. 

Zelfs de oude mevrouw, die niet vaak meer van huis gaat 

kwam even kijken. 

Het lijkt wel of de hondjes haar nooit zien (iedere dag!). 

Zo dol waren ze om haar in hun eigen huis te zien. 

En gisteren,

gisteren was rokjesdag! 

Maar niet meer voor Mevrouw Rafel. 

Waar waren haar zwarte maillots? 

Nee, helaas. 

Voor een pittig rokje wordt ze nu toch echt te oud.