Rust.

Hoewel ik niet wil beweren dat ik echt 

de bloemetjes ben gaan buiten zetten,

is de rust in Huize Rafel weer terug.

Gelukkig maar.

Dit bloemblok was het enige blok dat de afgelopen week van 

de naald rolde.

Afgelopen zaterdagochtend waaide ik naar de 

Kerstfair van de Quilthoeve.

Brr, wat was het koud.

Gelukkig stond bijna iedereen onder dak

met een lekker kacheltje aan de voeten.

Het was heel gezellig met alle brocante kraampjes.

Mevrouw Rafel is gek op die 

grote soepterrines.

Maar die mag ze van zichzelf niet kopen! 

Een mens moet zijn/haar beperkingen kennen!

 Die grote stukken vreten plek in de servieskast.

Alleen haar Bunzlauservies mag ze nog aanvullen.

(Hi, hi, dat kan nog lang doorgaan want de 

keuze is eindeloos). 

Maar goed, mevrouw kwam toch nog 

met een eskimo thuis

(politiek correct is het geloof ik Inuit)

compleet met iglo.

En dat in deze tijden van opwarming van de aarde.

Toen de oude mevrouw hoorde wat ik ervoor 

betaalde verzuchtte ze dat ze voor een kapitaal

in de boom heeft hangen 

want de meeste spullen zijn uit de jaren 50! 

Thuisgekomen bleek dat er allerlei 

vrolijks door de brievenbus was gevallen:

lichtblauwe stoffenclublapjes van Birdblocks.

En deze hele leuke 

blauwe kerstkaart van Puck (klik)

Haat trotse moeder stuurde de kaart.

Niet uit het nieuwste bakboek van Yvette van Boven

maar gewoon naar een oud beperoefd recept

bakte ik de Christmas Cake. 

Een eenvoudig recept uitgaande van een basiscakerecept van 6 eieren.

Met veel vulling.

Dat is nog het meeste werk. 

Noten klein hakken en gedroogd fruit in kleine stukjes snijden.

Omdat zo'n cake eindeloos in een niet zo hete oven staat

is het wel handig om de vorm goed te bekleden met bakpapier.

Ik zag bij de BBC op de Christmas Bake Off 

een soortgelijke cake langs komen. 

Als je zoekt in bbc.co.uk/food 

is er zeker een leuk recept te vinden.

De rest van het kerst koken hou ik altijd gemakkelijk.

Dat wil zeggen ik maak een oud vertrouwd recept dat 

niet kan mislukken.

Nooit iets geks gaan proberen voor de eerste keer

want dat levert vast en zeker kerststress op! 

Mevrouw Rafel brengt de vrije dagen door met dit boek.

(Oh, bijna al uit, ZUCHT). 

De 95 jarige Elisabeth kijkt terug op haar leven.

Ze besluit haar huis na te laten aan een

vrouw die ze 35 jaar geleden heeft zien 

langs lopen met de kinderwagen.

Het verhaal speelt op het Schotse Arran eiland.

Misschien verwacht je nu veel breiwerk

maar helaas dat biedt het boek niet.

Wel speelt een borduurwerk een belangrijke rol.

Helaas is de vertaalster geen borduurster.

Samplers zijn ineens proeflappen geworden in plaats van merklappen! 

Gezellig Kerstfeest!