Schatgraven.

Ga je mee schatgraven?

Nee, je hoeft geen schepje mee.

Kijk, we moeten op het atelier in dit kastje zijn.

Ha, daar zijn de dames!

"Hebben jullie het niet warm met die muts en sjaal zo op

deze mooie zomerdag?"

En oh, dat is een miniquiltje uit het boek van Margo van Strien.

Je weet wel van de Quiltnaald uit Brielle.

Hoe lang gelden is dat! 

Voor ons Westlanders een van de zomeruitjes.

Lekker op de fiets via het veer in Maassluis naar Rozenburg en

dan op naar Brielle.

Eerst lapjes scoren en dan iets lekkers eten in het lieve stadje. 

(Mevrouw Rafel kan door haar spierziekte niet fietsen en 

ging lui met de auto!) 

Maar we waren aan het schatgraven.

Kom doe de deur eens open.

Ja! Daar staan alle verloren stukken.

Pak die onderste plastic bak maar even.

Zullen we hem open maken.

Oh, een Oililly zeepdoosje met naaldjes, spelden en een vingerhoed.

Cathedral windowblokjes! 

Een heleboel raampjes! 

Ja, ooit eind jaren 90 begon ik aan een kleine babyquilt met 

deze raampjes.

Ik moest stoppen omdat ik op dat moment last kreeg van blaasjes op 

mijn vingers. Ook een gevolg van die lastige spierziekte.

En zo'n wit maagdelijk werk en bloedvlekjes gaan niet samen.

Dus borg ik alle blokjes op en bewaarde ze zorgvuldig.

En toen kwam onze Supergoof  (Ingrid)vorige week met "ramen lappen"

en haar prachtige cathedral window quilt.

Oh, dat heb ik ook, dacht ik! 

En ik ga hem deze zomer afmaken.

Zoveel hoeft er niet meer aan te gebeuren!

Wie wat bewaard die heeft wat!