Dekentje.

Gisteravond heb ik een eind gebreid,

oh nee, sorry,

gehaakt aan het kleine crochet-a-long dekentje.

Tollebol wilde het dekentje wel even showen op de late avond.

Maar daar bleef het niet bij!

Het is gewoon een heerlijk dekje om een tukje onder te doen.

Bij daglicht ziet het dekentje er nog vrolijker uit.

Voorlopig gebruik ik het om mijn zomerse mandje mee af te dekken. 

Mevrouw Rafel heeft ALTIJD een mandje bij zich.

Een echt dietistenmandje noemen sommigen het.

Waarom weet ik niet maar bijna alle collega's die ik 

ken lopen/liepen met een mandje.

Hoewel ik al geruime tijd niet meer als zodanig werk heeft het mandje

nog niet het veld geruimd! 

En voor de zomer heb ik nu een heerlijk ding.

Wit van plastic waslijn. 

Beetje jaren 50. 

Nog even de randen van wat dichterbij. 

Het opgevouwen dekentje, zo in de kast

is ook echt snoepgoed voor het oog. 

 Naast het haakwerk voor de grote deken ben ik weer in de gossip 

gedoken.

Ik ben nu bezig met de rand. Hoewel ik nog lang niet klaar ben met de blokken.

Ik heb lang getwijfeld of ik de rand wel zou maken.

Maar na een aantal tops gezien te hebben maakt die rand het toch wel

helemaal af!

Het is een gemakkelijk werkje voor onder de koffie bij de oude Mevrouw. 

l