Zoek!

Net als 2 weken geleden heb ik vanmorgen een

atelierochtendje ingepland.

Lekker een ochtendje voor mezelf.

Beetje tutten, beetje tekenen, misschien wat steekjes doen.

Er hoeft niks!

Als ik nou eens zou beginnen aan het kleine bloemenmandje

van de "gossip"? 

Oh, nee he? Lichte paniek!

M'n corsetbalein is zoek.

Hij ligt niet op zijn vaste plekje! 

Laden worden open getrokken, dozen verzet, een boekenplank

leeg gemaakt.

Niks! 

De hondjes stuiven bij al die onrust snel het atelier uit.

"We kunnen niet eens even rustig bijslapen!"

Om wat????

Een corsetbalein.

Een ouderwetse metalen corsetbalein.

Kijk: daar ie ie! 

Op zijn vaste plaats maar weggeschoven onder het mandje. 

Tja, Mevrouw Rafel kan niet zoeken.

Dat is algemeen bekend. 

Maar een corsetbalein... waar zou ze die in 

hemelsnaam voor gebruiken? 

Daar maakt ze biesjes mee voor mandjes en stelen van bloemen om te appliceren.

Ooit kocht ze in Antwerpen een handig apparaatje 

dat schuine biesjes kon maken.

Maar dikke vriendjes werden die twee niet.

Je ziet de balein is precies een kwart inch breed.

Even afspelden.

Onder de machine en stikken maar.

Het naadje kort afknippen.

Balein erin.

Naadje aan de achterkant plat strijken.

Even de voorkant strijken en het biesje kan opgenaaid worden.

Voor mij is dit de ideale methode.

Ooit waren er sets in de handel met soortgelijke metalen latjes in drie verschillende 

breedtes. Maar ik weet niet of ze nog te koop zijn.

Want ik kom ze nergens meer tegen. 

En het mandje:

Dat is inmiddels af. 

De balein heb ik al twintig jaar in gebruik.

Ik kreeg hem van mijn nichtje die in een lingeriezaak werkte

en de balein te voorschijn toverde uit een bak met rommeltjes.

Ze leest regelmatig mijn blog maar weet vast niet dat ik zoveel plezier 

van het ding heb.

Nog wel bedankt A.! 

Het is een geweldig ding.