De sokken van tante Marie.

Omdat ik wel heel veel halve werkjes heb liggen mocht ik van mezelf niet eerder met die leuke wanten met zoenende eekhoorns beginnen nadat m'n laatste paar sokken af was...

Inmiddels is de teen gebreid. Het was wel erg hoor. Die anderhalve sok lag er de hele winter al. En... nu heb ik weer een restje sokkenwol voor m'n crisisdekentje. Dat is een dekentje van resten sokkenwol gebreid van kleine vierkantjes a la Vivian Hoxbro.

Daar wordt het trouwens weer aardig weer voor want zo'n lap is heerlijk warm op m'n schoot terwijl ik eraan brei.
Maar wat hebben de sokken van tante Marie hier nou mee te maken. Wel haar sokken waren berucht in de familiekring omdat ze sokken breien haatte. En aan het begin van de vorige eeuw had je geen keus. Je moest zelf de sokken breien. En mijn oudtante Marie rekte en trok net zolang aan de 2e sok totdat hij even groot leek!

Dus was het paar altijd duidelijk ongelijk in grootte. En dat mocht mij niet overkomen. Nee, tante Marie was meer in voor pleziertjes.  Op de enige foto die ik van haar heb, zo uit de jaren 20 van de vorige eeuw zit ze lekker bij haar man op de motor. Wat sokken breien...