Een goede invloed.

Eindelijk heb ik weer wat steekjes gedaan aan mijn vingerhoedjesquilt.

Het lukte me om de afgelopen 10 dagen 7 rijtjes van elk 18 vingerhoedjes toe te voegen! Dat is natuurlijk de goede invloed van de trunkshow van Supergoof...  In het blogje van 12 mei kun je daar meer over lezen. Maar het is wel zo dat een quiltgroepje of regelmatig contact met quiltsters stimulerend kan werken. En dat mis ik weleens. Ik zie de laatste tijd weinig quiltsters. En.. ik weet van mezelf dat ik gauw verveeld ben... ik hou van afwisseling in het werk. Gisteravond zat ik heerlijk te broddelen aan de breirol, terwijl ik me toch zo had voorgenomen om nog een paar steekjes aan de viingerhoedjes te doen! Daardoor duurt het soms jaaaaaaren voordat iets echt af is.
 Bij elke quilt die ik maak hou ik er rekening mee dat ik kan stoppen wanneer ik wil. Ik werk altijd in een rechthoek of vierkant. Dit lapje is nu 42 bij 63 cm. En ik heb er nu 226 lapjes inzitten. Nee, zo klein als de lapjes van Supergoof zijn ze niet. En meer dan 6500 lapjes haal ik ook niet! Dat kan ik trouwens niet meer met m'n elastieken arm...

Die (de arm) heeft het vandaag niet zo gemakkelijk omdat het ineens warm is. Ik moet ineens met die blote arm met kous naar buiten... (tjonge, wat charmant)  ooo, wat haat ik dat ding! Maar dat hoort zegt m'n oncoloog. Je hoort je kous te haten. Nou dat is makkelijk hoor. In de rest van het land was het natuurlijk al eerder lekker warm, maar hier aan de kust hebben we telkens last van zeewind in de middag. Gisteren had ik m'n tuintafel helemaal klaar om buiten te eten... maar het was veel te fris. Nou, dan lukt het misschien vanmiddag! Verleden jaar kocht ik een nieuwe tuintafel. Eentje met een zwart glazen blad... nooit doen hoor. Dat zwart wordt kokend heet! Dit jaar probeer ik het eens met een gekleurd zeil erover.