Naar de bollen!

Die kleine grannysquares doen me

denken aan bollenvelden.

Als ik al die kleurtjes zie denk 

ik steeds aan kleurrijke bollenvelden.

En het is zo heerlijk

om even zo'n eenvoudig blokje te haken.

Het dekentje wordt ook steeds 

groter als dat ik eerst in gedachten had.

Echte bollenvelden zie ik nog maar weinig.

Naar de bollenstreek?

Het komt er gewoon niet meer van.

En naar de Keukenhof

zoals op deze oude foto:

een kleine-Mevrouw Rafel tussen 

haar ouders 

in de Keukenhof?

Eerlijk gezegd ben ik daar zo vaak geweest

voor mij hoeft het niet meer zo.

Een mini-veldje in een bak 

in de achtertuin is eigenlijk 

veel liever.

En je hoeft niet eindeloos 

 over al die paden

te slenteren!

Voorlopig ben ik heel tevreden 

met m'n eigen

kleurige bollenveld. 

Het lijkt wel alsof ik de hele week

verder weinig deed.

Maar ach! 

De tijd vliegt.

Alweer maandag.

Alweer naar de bakker:

"Twee en half gesneden fijn volkoren.

zes mini eierkoeken en een speltbonkje!"

Gelukkig is maandag allang geen wasdag meer.

Dankzij die heerlijke wasmachines.

In mijn opleiding tot huishoudlerares 

leerde ik van de was- en strijkjuf

(ja, die bestond echt!) 

een leuk gedichtje:

Op maandag wassen dan ben je vroeg,

op dinsdag wassen vroeg genoeg, 

op woensdag wassen dat is wat laat,

op donderdag wassen dan spreekt men kwaad.

op vrijdag wassen dat geeft maar last,

dan komt het linnen niet in de kast,

op zaterdag wassen beduidt slechts dit:

dat men maar een hemd bezit! 

En omdat maandag geen wasdag meer is

kon ik zonder wroeging

beginnen aan het op stof leggen

en doorslaan van het patroon van een

eenvoudig zomerjurkje.

Morgen een dagje achter de naaimachine.

Ook al geen wasdag dus.