Het handwerkkwartiertje.

Een kwartiertje maar...

dat was wat er de afgelopen week 

dikwijls overbleef 

om met draadjes te werken.

De oude Mevrouw Rafel 

wordt nu toch wel heel oud.

En kan steeds minder.

Daardoor wordt mijn werk steeds meer.

Gelukkig hoef ik het allemaal 

hopelijk

niet alleen meer te doen,

want dat zou wel erg zwaar worden.

Ik zeg hopelijk.

Alles is nog niet in 

kannen en kruiken.

Ik kon het niet laten 

om zo'n leuke kaart mee te nemen

uit m'n vaste kaartenwinkeltje.

Het komt vast goed.

Maar nu is het nog eventjes druk.

Natuurlijk zou ik heel graag 

een middagje 

met de inhoud van dit mandje spelen! 

Maar met af en toe een draadje

kom je ook een heel eind.

Een draad wegborduren.

Of wat blokjes haken.

Zo even in het namiddagzonnetje

geeft toch weer energie.

Heerlijk dat het lente is.

Op de markt kocht ik een dikke bos tulpen.

Zo zijn ze op hun mooist! 

Ook bij de sloot is het lente.

Heel goed kijken:

een eend met pijltjes.

Dat beest kon harder lopen 

als m'n telefoon bij kon houden.

Moedereend had zo'n haast

dat ze zelfs eentje vergat.

Mam! Maham! 

Overigens vrees ik dat 

er veel kleintjes zijn opgegeten.

Deze foto's nam ik afgelopen vrijdag.

Toen ik vanmiddag langs kwam

zag ik er nog maar twee...

Ik hoop maar dat het een ander nestje was.