Stof tot nadenken.

Afgelopen week slierde ik dikwijls langs 

de straat!

Cursuspresentaties, open dagen,

afsluiting zomerseizoen,

de plaatselijke uitmarkt.

Er was van alles te doen.

Natuurlijk waren er ook quiltwinkels bij.

En natuurlijk werd ik meerdere malen

FLIEFT 

op een stofje.

Een stipje.

Natuurlijk een stipje.

Een stipje in een stipje. 

Het is wel heel bijzondere stof.

Stof die met je meedenkt. 

Zo'n tekstje in de zelfkant

(negge zeggen we hier in het Westland 

tegen de zelfkant)

zet je toch weer aan het nadenken.

Natuurlijk ging de stof niet in z'n eentje mee:

  

Deze schattige kleurtjes scoorde ik bij 

de Quilthoeve.

Precies goed voor m'n ontplofte quilt. 

En ook deze Kaffe Fassett

stoffen kwamen 

m'n stoffenkast weer vullen.

Ik geef het onmiddellijk toe:

ik ben verslaafd.

(Deze oude journal dateert al uit 2009

en het was nog een heel gezoek 

om hem te vinden!) 

Tja, en een verslaving moet je onderhouden! 

Van echt een beetje patchen kwam 

niet veel terecht.

Al is er altijd wel een kwartiertje 

om wat bloemblaadjes te rijgen. 

Afscheid nemen van de zomer 

maakt me altijd een beetje weemoedig.

Ik ben altijd een echt "zomerkind" geweest.

Het is weer wennen aan 

het vroeger op de avond donker worden.

En de pepernoten die alweer 

in de supermarkt liggen.

Gelukkig komt er nog een mooie week aan.

Hoewel de buurkindertjes 

het niet helemaal vertrouwden.

Zij hebben de kaplaarsjes al klaar staan!