Haast.

Het is echt zomers in huize Rafel.

Gistermiddag was dit een heerlijk plekje in de tuin om lekker lui te lezen

en om wat haaksteekjes te doen.

Ik kocht  de nieuwste  "Flow".

Met als thema haasten en stilstaan.

Er werd me een zomer vol getreuzel, geslenter en lekker veel inefficiënte 

middagjes gewenst. 

En laat dat nou helemaal lukken! 

Met m'n grote crochet-a-ling haakdeken 

en

een gezond zomers tussendoortje lukte dat best. 

Maar nu is het er ondanks alle schaduw niet uit te houden zo heet.

Het is hier ook hollen of stilstaan met de zomer! 

En met het haakdekentje is ook iets geks:

de steken lijken zich zomaar te vermeerderen.

Met m'n kleine babymaat heb ik er niet zoveel last van.

Maar dit grote deken!

Het is tellen en nog eens tellen.

Na de toer met de bubbelsteken had ik er ineens 24 steken meer.

Ik snap wel hoe ik daaraan kom: de bubbel haak ik dubbel over

anders komt er een gat. 

Maar dan moet in natuurlijk niet vergeten om ze de volgende

toer weer af te minderen. 

O,o,o.

En die haast?

Sinds ik alweer 24 jaar geleden kanker kreeg heb ik altijd haast.

Haast om te leven.

(denk ik)

Dat zou nou weleens over mogen zijn.

24 jaar is wel heel lang.

Maar helaas... 

Och, zo doe je nog eens iets *U*