Brrrr....

Eigenlijk is maandag mailartdag... maar ja, dan moet ik wel enveloppen inscannen! En... maandag is ook meestal wasdag in huize Rafel en dat betekent dat de droger draait op het atelier waar de scanner staat. En om bij deze temperaturen nu bij een open raam te gaan zitten lijkt met niet zo gezond. Vandaar 2 journals. Deze eerste maakte ik naar aanleiding van de kou in 2010. In Engeland sprak men toen van de Big Freeze en daar kon ik wel wat mee... en deze

maakte ik in dezelfde maand nadat ik de auto niet kon starten, die ik vanwege de kou in de garage had gezet... Dat laatste deed ik trouwens vandaag weer en dat is een vreselijke klus: want normaal gebruik ik de garage voor heel andere dingen. Ook deze keer moest ik weer 7 potten met aardbeienstekken, 4 grote agapantussen en een stel loodzware sierpotten eerst naar de tuinschuur meters verder evacueren. Verder moest ik plek zoeken voor: een roestige fiets, een bolderkar met lekke banden, een rollator... een duwrolstoel, de chemobox, de kliko, de groene afvalcontainer en de papiercontainer, die net zo groot is als de grijze kliko... en een selectie tuinstoelen die vele tuincentra zouden doen watertanden... Maar toen was ie toch bijna leeg en kon m'n Foxje erin... ook dat valt niet mee, want er moet ook nog een scootmobiel naast met ruimte voor de acculader! Maar goed: hij staat en ik hoef vast 's morgens niet te krabben.
En zo dacht ik alweer 2 jaar geleden: natuurlijk start ie iedere dag. Nou mooi dus niet op een koude vrijdagmorgen... Rara hoe kon dat nou? Oef, als ik er nog aan denk krijg ik weer het schaamrood op de kaken: ik had na het boodschappen uitladen op donderdag de achterbak niet goed gesloten en in de achterbak zit tegenwoordig een lichtje. Je snapt het al: accu leeg. Die arme meneer van de wegenwacht moest wel even grinneken, maar pas nadat hij met veel moeite de auto uit de garage had geduwd... Dus kijk ik nu even voor alle zekerheid alles na voordat ik de garage afsluit. Dom.dom.dom... 

Dromen

We zijn nu een dag verder en ze zitten er nog steeds... Misschien zou  een borduurwerkje helpen zoals J. suggereerde en ze zijn zeker niet vergeten om het strijkijzer uit te zetten, (en wie heeft dat dan gedaan!), zoals een andere reactie aangaf. Ik ging eerst maar even zitten met een pot thee en wat koekjes... Want wat zouden ze nu echt willen...

Oh, was het antwoord: ging het maar vriezen, dan konden we met z'n allen schaatsen... De kleintjes met een stoel...

Jaaaaaa, vorst met sneeuw! Dan konden we een sneeuwpop maken...

Of de kleintjes meenemen op de slee, Oh, wat zou dat gezellig zijn... En dan later bij de schemering binnen komen en warme chocolademelk drinken of lekkere erwtensoep! Maar ja, zeker vorige week was daar nog geen kans op... en ik stelde voor om dan maar samen koekjes te gaan bakken:

Volgende week komt de Familie Muis een weekje logeren en we hebben nu al heel wat koekjes gegeten tijdens dit gesprek en daaarom moet de voorraad even aangevuld worden! En kijk de dames zijn weer helemaal in hun element.
Dienstmededeling: mijn oude blog is terug... het ziet er vooral heel kaal uit en... ook heel leuk: ik kan er zelf niet in. Maar je hier kun je het vinden.
En... zaterdag is huisjesdag... maar ik  ben nu al met vorstverlet... ik heb geen nieuwe huisjes!

Vervelen...

De dametjes vervelen zich nog steeds... nu hangen ze lusteloos aan tafel en zitten elkaar bijna in de haren! Lees morgen hoe dit verder gaat.

Sokken breien

Gistermiddag kocht ik de nieuwste "Landleven". Daar staat een  artikel in over sokken breien. Op de  voorkant van het blad staat trouwens zoiets uitnodigends als: wintersoep & wollen sokken...
Dat deed me meteen denken aan het verhaal van de sokken die meegetrokken waren in de soep... Op het Engelse platteland kookt men graag op loeigrote fornuizen die ook het hele huis moeten verwarmen. De bekendste is natuurlijk de Aga, maar er zijn er veel meer. Meestal is er ook een houten rek met een ophaalsysteem en daar wordt de was op gedroogd... en  zo komt het verhaaltje van de soep & de (vuile) sokken in de wereld. Overigens had ik ooit een klasgenoot die haar pannenlap meekookte in de spinaziesoep... "Wat is die soep dik!" riep de kooklerares in eerste instantie...
Maar goed, terug naar de sokken. Ik heb altijd wel een paar op de pennen staan. Maar ik brei altijd met 5 naalden. Veel gemakkelijker dan 4 zoals op het plaatje vind ik... Want je eigenlijke werk staat dan maar op 3 pennen en dat wrikt... en het werk op 4 naalden verdelen is veel gemakkelijker breien met de grote hiel, spie en afkanten bij de teen. Hoe denken jullie daarover?
En... ik kan niet wachten tot de sok af is... dan kan ik het restje gebruiken voor mijn crisisdekentje! ;-)

Mailart Maandag

Vandaag weer 4 mailart enveloppen van het project van mei 2011. Eerdere afleveringen kun je vinden onder het kopje "mailart" in de wolk hier rechts. Hier no.9: een combinatie van plak- en knipwerk.

Af en toe recycle ik ook oud werk... hier heeft een hondje een "bad hairday". Dit thema komt nog een paar keer terug.

Alweer een thema: enge beestjes... voor iemand die over de worm in haar biologieboek een kladpapiertje plakte toch geen gekke tekening...

En als laatste weer een slechte haardag. Mixed mediawerk op canvas met o.a. pastel... Even reclyclen...

Huisjes van restjes

4 + 5 + 9 Negen huisjes heb ik af... En ik ben erg tevreden over het rood. Het is precies zoals ik het gedacht had.  Ahum!!!
Maar hoe ik verder ga weet ik nog niet. Misschien maak ik deze 9 huisjes eerst tot een groter blok met sashings er tussen. En dan later de blokken quilt-as-you-go aan elkaar zetten... Dat zou wel gemakkelijker voor mij zijn met het quilten. Maar daar moet ik nog maar eens een nachtje over slapen... tijd genoeg want de quilt mag toch niet voor het einde van het project op het blog....

En met deze tulpjes wens ik iedereen een prettig weekend! Ik ben dol op tulpen... misschien niet zo erg als rozen, maar ze zijn een goede tweede.

Alweer een quiltje uit de oude doos...

Nou, dit is echt een quiltje uit de oude doos. Na m'n crazy van gisteren reageerde Marjolein met... ik heb ook nog  een quiltje uit die tijd... En kijk, dan is het erg handig dat ik altijd dagboeken bijhou...
De foto was zo gevonden. Ik heb hem even op de scanner gelegd en moet toegeven dat het misschien goed is om eens nieuwe foto's te maken. Natuurlijk is het quiltje gebruikt, maar ik heb altijd begrepen dat het heel mooi bleef in de was.
Ik kreeg de stof op m'n verjaardag van mijn  toenmalige quiltgroep. Alle stoffen zijn uit dezelfde serie: Bramley Hedge.

En Bramley Hedge is weer een serie boekjes met lieve zoete tekeningen... Er zijn er heel veel van. Ik weet nog dat ik veel moeite moest doen om de roze en blauwe stofjes een beetje gelijkmatig in het quiltje te verdelen... De kleine ontvang/er/ster was nog niet geboren! En weet je wat nu zo leuk is: Het kindje (een meisje) heet net als de schrijfster van de boekjes over de Bramenbuurt Jill. Kan het mooier. ik dacht van niet. Ik noemde het quiltje: A star is born. Het is helemaal van katoen en 72 x 92 cm groot.

Een beetje gek

Deze crazy quilt heeft zelfs mijn oude blog nooit gehaald. Hij dateert uit 1996 of 1997 en ik heb hem weggegeven. Maar afgelopen week was ie even terug. Om op de foto te zetten. Het is geen grote quilt, ongeveer (tja, ik ben vergeten hem te meten!) 55 x 55cm.

Het was een mooie gelegenheid om al die kleine borduurtjes eens te gebruiken die ik in voorgaande jaren had gemaakt en om te werken met in water oplosbare stof om bv. bovenstaand blad te borduren met de machine.

Het was de eerste keer dat ik patchwork met borduren combineerde en dat ben ik blijven doen. Trouwens, met zo'n crazy kun je echt alles uit de kast halen...

Ook borduren met zijdelint kom ik er goed op oefenen.

Blauwe maandag...

Blue Monday of wel blauwe maandag schijnt de meest deprimerende dag van het jaar te zijn: de derde maandag vam januari, alle goede voornemens zijn in rook opgegaan, de portemonnee is leeg en dikwijls is het ook nog grijs en troosteloos weer!
Maar hier niet hoor: stralende zon en om die zon te delen even een foto van de narcissen hier op de eetkamertafel. Verder hier geen signalen van gestrande goed voornemens. Die portemonnee, ja, die kan altijd voller, maar ik klaag niet.
Wie wel klagen zijn de beestjes... zouden zij dan wel last hebben van die blauwe maandag?

Allereerst kwamen de kleine hondjes vorige week klagen dat ze het zo koud hadden brrrr. En die horror-winter hadden ze nog niet eens gezien... En ze hadden natuurlijk gelijk... De meeste beestjes dragen kleertjes. Wat wilden ze dan vroeg ik... nou, een week of 2 geleden hadden ze op tv-west een hondje gezien, Bliksem, en die had een kast vol kleertjes.... (de arme drommel!!!) En zij wilden ook wel zoiets.
Maar... kleertjes maken kost tijd en ik ben mijn huisje aan het opruimen vertelde ik... Dat was het moment waarop (daar zijn ze weer!)...

waarop Leentje en Lientje insprongen... ze breien graag en ze maakten voor alle kleine hondjes een warme trui...

Kijk ze eens tevreden zitten... Allemaal super in roze en zalmkleur... Maar het geklaag was nog niet over...

Op hun slofjes kwamen ze aan geslenterd. We vervelen ons was de boodschap... Blue Mondayblues?

Nou, help Koosje dan met de afwas probeerde ik nog, maar dat viel helemaal niet in goede aarde... Hoe het afloopt... lees volgende week verder.
En... maandag is eigenlijk mailartmaandag maar... boven droogt de was in de droger en dan kan ik niet scannen... maar alle mei mailartenveloppen komen zeker op het blog.

Ijverig!

Wat zijn onze tweeling Leentje en Lientje toch zo ijverig aan het breien? Kijk volgende week naar de 365 beestjes...

Het crisisdekentje

Het dekentje van de restjes sokkenwol (nou, restjes, dat is niet helemaal eerlijk! ;-) ) groeit en groeit... Deze foto is van een week geleden maar inmiddels zitten er alweer wat blokjes aan. Heerlijk, even 's avonds een toertje bij de tv. Bij dit werk is het maakproces (de reis) denk ik belangrijker dan het eindresultaat, hoewel het er best wel leuk uitziet...

Ik begin op mijn oma te lijken, de moeder van de oude mevrouw Rafel... geheel rechts, die toen zij net zo oud was als ik nu altijd met katoen blokjes breide voor onderkleden. Als kleine meisje leek me dat een onmogelijke taak... zo groot... zo lang aan een stuk werken...
De journal is een oudjes uit 2007. Ik werkte toen met opdrachten, ergens van  internet. Niet inspiration friday... Dat is ook zo'n site waar elke week een opdracht opstaat... ik weet het niet meer... wel dat de opdracht "family" was...
Zo... en nu weer snel een toertje... gezellig met dit weer, want het hoost hier buiten!

Lost & Found...

Het leuke van opruimen is dat allerlei verloren gewaande schatten inens opduiken, zoals deze twee gedeeltelijk machinaal, gedeltelijk met de hand geborduurde dames..

Ze zijn allebei 11 cm lang en deze onderste is 5 cm breed, de bovenste - even meten hoor- die is toch wel 8 cm breed... Ik probeerde toen om stukjes stof te verwerken in een borduurtje. Het zijn dus echte proefjes, die ik misschien nog weleens ergens in verwerk. Voorlopig moeten ze een vast plaatsje krijgen, zodat ze volgend jaar weer niet in de Lost & Found kolommen opduiken...

Mailart maandag

Nu er geen paintblobs meer door Carla woden geplaatst heb ik de maandag maar even ingezet als mailart-maandag. Van het mailartproject dat ik in de maand mei van het vorige jaar deed hebben de enveloppen nog niet allemaal op mijn blog gestaan. De komende maandagen wil ik dat gaan doen.

Ik zie dat de enveloppen af en toe wat scheef zijn ingescand... dat is ook heel moeilijk te zien met de witte randen.... Dit is trouwens de envelop van 6 mei...

7 mei... Mevrouw Rafel gebruikt graag oude foto's...

En 8 mei: mijn tante Cato en oom Dirk.... Wat ze daar aan het doen zijn weet geen mens. Maar tante had vast aspiraties om burgemeester te worden...
De vorige afleveringen van dit project vind je onder het kopje"mailart"bij de onderwerpen.

Beestjes van de week.

De beestjes lopen altijd een beetje achter op de actualiteit!. Ze wensen iedereen nog een goed en gezond nieuwjaar! Met een flinke oliebol (zelfgebakken) en een glas kinderbubbels..

Op de derde hadden we een kleine jarige: zij is te bewonderen op het blog van die dag: 3 januari. Maar inmiddels was het begonnen te waaien en regenen! Poeh, dat was hard werken om de wind te trotseren!

Het werd tijd om de kesrtboom op te ruimen... zo te zien was ie er ook wel aan toe. ;-) En... altijd in  voor een feestje... Driekoninggen werd gevierd met een speciale driekoningenkoek met daarin een boon: wie de boon trof mocht een dag koning zijn en vertellen wat er moest gebeuren... iets waar dit hondenbeest zich zo te zien niet helemaal zeker over voelde....

Iccchhhh: een leeg boek...

Een nieuw jaar betekent voor mij ook altijd een nieuw dagboek insteken. En dan begint het: ik probeer er niet in te knoeien... dus niet even een kladtekeningetje... Dat hou ik natuurlijk nog geen drie dagen vol! Maar ondanks dat ik ieder jaar een nieuw boek begin is het altijd weer de angst voor het lege witte blad! Maar... door de jaren heen heb ik wel geleerd om in de laatste weken van december alvast wat ideetjes en foto's achter te houden zodat ik een vliegende start kan maken...
Hier op de foto links mijn boek van 2011. Met collage en een geborduurde rug. Rechts mijn boek voor dit jaar. Ja, ik weet het het ziet er wat wankel uit...

Maar de Teesha kussentjes zoals ze hier zijn gaan heten zijn heel stevig. Toch ben ik wel nieuwsgierig hoe ze zich het hele jaar zullen houden... Het maken van kaften voor boeken heeft door de tijd een hele ontwikkeling door gemaakt. De eerste waren niet zo sterk als de methode die ik nu gebruik. Vooral de geborduurde rug (onderste boek) blijft het hele jaar goed!

Dit jaar koos ik dus voor kleine gevulde kussentjes van voornamelijk Kaffe Fasset stoffen.
Bij een nieuw jaar horen ook goede voornemens. Meestal doe ik daar niet aan, maar dit jaar moet ik er toch echt aan geloven:

Deze kliederpartij (in het nieuwe boek ;-))) moet me eraan houden dat ik weer eens serieus werk maak van m'n huis! Een puppy en een gebroken enkel (waarop ik 8 weken liep!) in 2010 en vorig jaar m'n oedeemarm zorgden voor een troep in huis... Maar kijk:

Dit kastje is weer keurig... alles afgewassen... nieuw papiertje erin... ouderwets he? Mocht je de Teesha kussentjes ook willen maken: Teesha zette een aantal filmpjes op You Tube hoe het moet. Zoek onder Teesha Moore en fabric journals. Dan legt zij het precies uit.

Huisjes van restjes

Toevallig zijn het 4 huisjes op de 4e januari... maar ik ben echt niet van plan om tot uiterste te gaan! Het is wel leuk hoor zo'n hele grote quilt maar met mijn spierziekte is dat lastig: veel te groot en te zwaar.
Ik zie wel waar ik uitkom.
De keer dat ik aankondigde om ook mee te doen met de-kleine-huisjes-gekte schreef ik dat het voor mij ook niet een echte 365 uitdaging is. De uitdaging ligt alleen maar in het feit dat je stug moet doorzetten als je voor iedere dag een huisje wilt. Je leert niks, zoals ik nu met de beestjes... Wat leren betreft heeft ik dacht Marcella gelijk met haar reactie dat bv. een Dear Jane quilt met als z'n verschillende blokjes wel een uitdaging zou zijn. Maar Dear Jane... dat is niks voor mij... Ben 2 keer begonnen en 2 keer gestopt... Ik hou geloof ik meer van de herhaling, hoewel ik ook veel quilts maakte met vrije patronen.
Nou ja, het begin is er en ik hou iedereen zo op de hoogte.
O ja, ik maakte in het verleden 2 keer een grote quilt met huizen van 30 bij 30 cm. Van een is de top zo goed opgeborgen dat ik eerst een kast moet leeeghalen om hem op de foto te zetten en andere is niet meer in mijn bezit en er bestaat geen digitale foto van...

Een strikje...

Ze heeft een strikje in haar staart en iedereen eet worst met taart.... We hebben een jarige: onze Lizzy is alweer twee!

Oh, wat was ze klein... hier nog heerlijk bij haar moeder in de mand... Een foto van de fokster.

Hier eet ze voor het eerst vast voedsel... ja, uit een wedgewood schaaltje, dat krijgt ze hier niet!

En dit is op de dag dat ze eindelijk bij ons kwam wonen. Een meisje... Ik had een jongetje besteld. Maar het nest was alleen voor meisjes. Acht! Acht kleine teefjes. Wat zal moeder Sanne het druk gehad hebben... En dan te bedenken dat we grote broer Tolly lekker gemaakt hadden met: "je krijgt een broertje..."Ja, ja, zag je hem denken... En de oude mevrouw Rafel vond het net een klein konijntje... Nog nooit hadden we een hond met iets wits in de vacht.... Maar het bleek een pittige tante die van wanten weet! Toen ik haar ophaalde zei de fokster: "Gelukkig dat jij haar koos, andere mensen zouden haar vanavond al hebben terug gebracht!" Nou, dan denk je wel even:Wat moet dat worden?"Maar afgezien van het feit dat ze vreselijk jammerde toen we bij haar moesje weggingen was het goed te doen... Toegegeven ze is een beetje luidruchtig... maar ik zou haar niet meer willen missen.

Hier de kleine jarige met haar cadeau... helemaal tevreden met de dag... (hapje cake gegeten... nog een hapje cake... ze is verzot op eten... alles...)

En... de jarige kreeg natuurlijk vandaag haar eigen beestje... met slingers. Die stoffen slingers zijn trouwens zo handig. Af en toe maak ik ze als kraamcadeautje: ze gaan een heel leven mee en ieder jaar kun je een vlag toevoegen... de geboorte van een traditie!