maandag 2 oktober 2023

En dat is dui-hui--zend!


Ken je het liedje van Yentl en de Boer:

Heel lang geleden,

toen elfjes nog bestonden 

en 

een heks in een huisje van koek! 

Nou dat doet me denken aan de start van dit blog in 2011.

Dat is heel lang geleden.

Vandaag mijn 1000ste blogje

op blogspot.

Maar ik maakte er veel meer.

Herinner je je weblog nog?

En dat weblog weglog werd.

Nooit meer iets van terug gevonden.

En dan zeggen ze nog wel dat er nooit iets verdwijnt van het internet!

Nooit meer iets terug gevonden.

Ik was niet alleen.

Ik herinner me dat ik met een andere blogger overstapte,

hoe spannend we het vonden.

Want hoe werkte dat bloggen bij Google nou toch?

Ik kijk even terug en zag met blauw versierde cupcakes.

Maar dat was een oude foto want die maakte ik dat jaar

voor mijn verjaardag in mei.

Er er was wat te vieren:

ik was terug in blogland.

Die eerste blogjes gingen over het 365 dagen 

beestjes tekenproject.

Wat was dat leuk. 


Herken je ze nog: breiende geitjes, konijnen met een 

wortelparaplu en een hond met een gebroken arm.

Ze zijn er nog hoor.

Zoet in drie diepvriesdoosjes.

Zo gauw het deksel er maar weer op.

Wat deed ik eigenlijk afgelopen week? 

Even door de foto's.


Ik zette wat hexjes aan elkaar.


En zocht het doosje met collagefodder op.

Collagefodder.

Fodder is voer.

Voer  voor collages dus.

Altijd handig om je dagboek mee te verfraaien.

Maar ook om een blad alvast voor te bereiden.

Zo heb je nooit last van het lege bladzijden syndroom.


Oh, hier zit toevallig een potloodtekeningetje.

Maar ik gebruik ook washitape.

Al jaren langs de zijkanten van het blad.

En verder ook voor de leuk.


Kijk zo ben je gauw klaar.


Ik vond een schattige doos met hele leuke tape.


En besloot die mezelf maar cadeau te doen.

In mijn dagboek komt veel meer dan dat.

Afspraken, weetjes over de tuin, de vlooiendruppels
van de hond.


Een leuk breimotiefje.

Een stukje in de krant over het weer van afgelopen zomer.



De boeken die ik nog wil lezen.


Een teken probeerseltje.



Maar ook de gebruiksaanwijzing van mijn wasrek.

Ik ben niet zo handig.....

Zo ik duik even onder tafel: 


Daar staan alle boeken vanaf 1995.

Dagboeken maken doe ik al sinds ik een tiener was.

Maar van voor 1995 is er niets meer.

Ik kreeg in 1990 kanker en schreef 5 jaar niet.

Daar was geen plaats voor.

En al die eerdere boeken vernietigde ik.

Ik wilde niet dat die door anderen zouden worden gelezen.

Nu kan het me niet zoveel meer schelen en 

laat ik ze los.

Overigens zijn dit ze lang niet allemaal! 













 


 

5 opmerkingen:

  1. Jij bent de Nederlandse Kate :-) Je geeft iedere keer zoveel inspiratie! Ik heb al menig boek wat je beschreef ook gekocht. Alleen steeds een stuk later zoals nu met Slow Stitching. Een van je mooiste vasn het handwerken vind ik je gebreide sjaal in diverse kleuren van restjes mohair(?) met daartussen weer een ander kleurtje.
    Mooi je dagboeken met al die tekeningen en vormgeving. Ik heb in 2010 weer met een dagboek begonnen, maar alleen getypte tekst.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. vasn -= van, heb begonnen = ben begonnen. (stom, stom, stom van me)

      Verwijderen
  2. Nou, de Hollandse Kate, dat is wel een beetrje teveel eer. Bovendien ga ik nog geen vijver graven in mijn tuin. Fijn dat je hier inspiratie kunt vinden.
    Maar ik zit wel een beetje te blozen hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Niet 100 procent, maar wel net zo'n bezige bij met handwerken, veel variaties met alles en je maakt superleuke tekeningetjes.

      Verwijderen
  3. Die leuke beestjes herken ik nog. Ik schrik er wel van dat die ook al weer zo oud zijn. Wat vliegt de tijd. Jij maakt wel bijzondere dagboeken. Ja, weblog, wat een drama destijds. En Marianne, zij is ook nog uit de weblogtijd, herkende het aan de oude logjes (die zij dus nog wel heeft weten te redden).

    BeantwoordenVerwijderen