Veerkracht.

 Afgelopen week kwam dit boek binnen,

Resilient stitch van Claire Wellesley Smith.

De schrijfster van Slow Stitch.

Resilient zou ik vertalen 

als veerkracht.

Flexibliteit kan ook! 

Nou, wat veerkracht is dat weten we nu wel na

meer dan een jaar corona.

Iedereen had een flinke portie 

flexibiliteit nodig 

om zich staande te houden.

Het boek was al af voor de coronacrisis.

Er is wel een extra hoofdstuk 

aangeplakt over een online project.

De schrijfster woont en werkt in Noord Yorkshire.

Daar was veel textielindustrie.

Dat bracht welvaart.

Maar sinds de jaren 70 stopte die productie

en werd het een arme streek.

De schrijfster doet daar projecten  met textiel in het 

in het kader van historie van de streek,

duurzaamheid,

sociale projecten: mensen verbinden en

zo gezondheid bevorderen.

Duurzaamheid staat voorop.

Er wordt gewerkt met oude textiel.

De historie op zich:

wat is de geschiedenis van het stuk.

Hoe is het gemaakt.

Werk wordt uitgehaald en weer in elkaar gezet.

Dit is een eerste overzicht,

Het boek is nog lang niet uit.

Maar er komt ook niet zoveel werk uit m'n handen.

Een haaksteekje, af en toe een tekening.

De oude mevrouw Rafel viel weer:

blauw oog, neus gehecht,

rare wond op haar hand.

De arts van de huisartsen post was er zondag een 

uur mee bezig! 

Dat gaat natuurlijk ooit fout.

Af en toe moet ik gewoon een oogje dicht knijpen

want ik kan het niet allemaal bijhouden,

Even kijken of mijn mail alweer binnenkomt.

Ik ging de financien doen.

Maar de server ligt eruit.

Bij alle storingen ziet de KPN bloedrood.

Lastig ! 

Nog even een plaatje uit de oude doos:

mijn vader als soldaat in de Irene Brigade

in 1943

in Engeland,

Met een neefje en nichtje.

"Oom Gerard werkt voor de Nederlandse Koningin",

zeiden ze altijd.

Geen oorlogsheld hoor.

Mijn vader was al uit dienst in 1944.

Als kind had hij tbc gehad en hij kon niet meevechten\tot 

de brigade overstak naar Europa.

Nee, hij begon op Covent Garden fruit and vegetablemarket 

een bedrijfje.

En de Nederlandse regering in ballingschap waren allang 

weer bij dat ze een mons minder hoefden te voeden,