Moeders mooiste.

Nee, moeders mooiste is het skeletdiertje 

dat ik nog wilde "aankleden"

niet geworden.

Nog even terugkijken hoe hij er ook 

al weer uitzag in z'n blootje.

In de loop van de week kleedde ik hem aan.

Meestal neem ik daarvoor draadjes en 

lapjes die toch al op mijn tafel liggen.

Zo nam ik restjes stof van de wikkelrok die ik aan het naaien ben.

En haakgaren dat toevallig ook 

op tafel zweefde. 

Het werd een gezellige bonte hond. 

Maar het beestje moet natuurlijk wel een naam hebben.

Het lijkt me wel een Ziggy.

Ziggy dus.

Waarom ik hem maakte.

Want laten we nu toch eerlijk zijn:

wat moet je met zo'n kostganger?

Wel hij is inspiratie voor het 

fantasiebeestjes tekenwerk. 

En ik had hem niet kunnen maken zonder mijn

ijzertangetje.

Als klein meisje kreeg ik de tang van mijn vader.

Ook toen speelde ik al met ijzerdraad.

In de jaren 50 werden tomaten voor de export 

verpakt in houten kistjes 

die per drie op elkaar gebundeld werden 

met een dikke metalen draad.

Die restjes metalen draad waren 

heerlijk om mee te spelen.

Ha, ha, nu komt de aap uit de mouw:

Mevrouw Rafel is nooit ouder geworden dan 8! 

En om dat draad door te knippen kreeg ik 

van mijn vader deze tang.

Altijd goed bewaard.

Hij ligt in de keuken in de bestekla.

Zo zie je dat zo'n tangetje een 

mooi aandenken is aan mijn vader die al 

33 jaar geleden overleed.

De zomer deelt vandaag een speldenprikje uit.

Een dag warm.

De aardbeien kleuren al.

Maar morgen is het weer over met de pret.

Ik ga nu snel de laptop sluiten 

want hier geldt code oranje.

En op de buienradar komt het onweer snel dichterbij.

Nog even snel de hondjes laten plassen.