Morgenstond.

Een van mijn oma's had vroeger een ontbijtbordje met de spreuk:

"De morgenstond heeft goud in de mond".

En van dat bordje wilden alle kleinkinderen wel eten.

De ondergrond was geel met groen.

Een dikke zwarte kraaiende haan in het midden met daarachter de goudgeel opgaande zon.

En dan rondom de tekst. 

Oma was zoals we nu zouden zeggen weg van vintage.

Altijd liep ze serviesgoed te zoeken op de Delftse markt.

Daar kwam dit bord vast en zeker ook vandaan. 

Ik moest aan het bordje denken toen ik vanmorgen al voor 7 uur 

de omslagdoek voor de oude Mevrouw Rafel afhechtte. 

Nog even wat draadjes doorstoppen en er is weer een werkje af! 

Op deze foto is ook het morgenrood nog goed te zien. 

Zo vroeg was het. 

De sjaal is een vroeg Moederdag cadeautje.

Lizzy en Ptolomy hebben de sjaal vanmorgen vroeg al gegeven, ook een beetje 

als bedankje dat zij lekker bij omi mogen als de schilder er is.

De hondjes hebben er helemaal geen bezwaar tegen:

ze worden verwend met koekjes.

Nee, geen hondenkoekjes, bakkerskoekjes! 

En ze rennen de hele dag in de tuin: ze zien bij na groen! 

Zeker Liz met haar witte pootjes.