maandag 18 augustus 2025

Huis- tuin- en keukengedoe.

Ooit schreef ik  op dit blog een 

introductie

en noemde mezelf een 

huis- tuin- en keuken meisje.

Soms is zo'n onderdeel aan 

verwaarlozing onderhevig.

De tuin bijvoorbeeld.

In de poort moet ik nodig klimop

snoeien.

Als ik dat niet snel doe gaan de 

buurtjes klagen over 

natte slierten in hun nek.

En de blauwe regen heeft een halfdode

sering overgenomen.

Dat is niet best! 

Zo is het onderdeel bakken in de 

keuken ook een beetje een 

ondergeschoven kindje geworden.

Gedeeltelijk ook omdat ik voorzichtig ben 

met suiker.

Maar gisteren was er dan toch weer een 


Yoghurtcake.

Dus een deeg gemaakt met olie en yoghurt.

Een van mijn favorieten.

Dit keer maar een half recept en dus ook een 

ieniemienie laagje.

Precies een mooie maat om  op te maken 

met rood zomerfruit.

Het recept komt uit een oud Italiaans kookboek.

Recepten met kwark-oliedeeg 

of yoghurt-oliedeeg 

komen nu vaker voor.

Maar nog niet toen ik eind jaren '70 

een wetenschappelijk project begeleide.

Dat project liep al een aantal jaren.

Voordat ik daaraan ging werken was er een proef geweest

naar de invloed van meervoudig onverzadigde vetzuren

op het lichaam.

En daar vond ik dit recept.

Eenvoudig te maken en altijd lekker licht.

Het recept vindt je in de wolk hiernaast.

Het was warm de afgelopen week.

Tijd om wantjes te breien.


Zo'n kleine projectje gaat nog net.

Geen grote lappen die aan je handen blijven kleven.

En wantjes heb je nooit genoeg.


Wat ook heel goed ging was hexjes rijgen.

Kijk eens wat een rijkdom.

Heel veel hexjes.

En zo weet ik van de blauwe quilt:


Je kunt nooit hexjes teveel hebben.

Zo is het veel gemakkelijker kiezen.




maandag 11 augustus 2025

Uit de mottenballen.

Het is een beetje komkommertijd.

Hoewel komkommers tegenwoordig zo'n 

beetje jaarrond worden geteeld.

Even wachten: volgens mij heeft de 

wasmachine aandacht nodig.

Die doet niet aan 

komkommertijd 

met dit weer.

Zo, die is ook weer tevreden.

Ik rijg op dit moment eigenlijk 

alleen maar hexjes.


Allerlei kleurtjes voor de traditionele quilt.

Als voornamelijk rode hexjes voor de 

overwegend rode quilt.


Dit bord  staat zo la een jaar te wachten.

Er is alleen 1 hexje bijgekomen.

Dat is dus niet zo heel veel.

Nee, wie er uit de mottenballen kwam was de 


Origamiquilt.

Op onze vrijheid-blijheid quilt groep,

die de afmaak bee heet

omdat die ochtend oorspronkelijk door een

lesgeefster was bedacht om cursisten een 

gemiste les te laten inhalen 

probeerde ik uit te leggen wat zo'n quilt was.

En hoe je hem maakte.


Dat ging supersnel.

En nu kan ik volgende bee een 

voorbeeld laten zien.

Dat is wel zo gemakkelijk.

O, wacht de wasmachine roept!

ik was even extra aan het centrifugeren.

Ik maakte mijn quilt van allerlei stofjes van de markt.

Dat hadden we zeker 20 jaar geleden nog:

een stoffenkraam op de markt.

Mijn moeder was dol op de zachte kleurtjes.

Als we over de markt liepen was het altijd:

"kom koop even een halve meter!"

En op den duur wordt dat een hele stapel.

En dan dus ook een quilt.

Met een mooie herinnering.


 

maandag 4 augustus 2025

Terwijl de was droogt 2.0

Wat was er nou met die was zullen

veel lezers gedacht hebben na de kop 

van het vorige blogje gelezen te hebben.

O, door die stoute Kees op de trap was ik dat 

beginnetje helemaal vergeten.

Ik wilde vertellen dat ik veel 

creatieve klusjes

tussendoor doe.

Even de natte keukendoeken 

boven ophangen.

Daarna wat tussenvulling snijden voor 

de "Lieve Lita" quilt.

Of na het stofzuigen even gaan zitten met '

tekenwerkje.

Je ziet: er gebeurt hier veel even.

Nu dan even achter de laptop.


Gisteravond zette ik de laatste steekjes 

aan de 

"Lieve Lita" quilt.

Hij is af.

En ik kan verzekeren:

Dat was echt niet eventjes werk.

Dat wordt vandaag weer hexjes rijgen.


En de blauwe hexagonquilt verder doorrijgen.


Voor de nieuwe hexjes kan ik ook weer

putten uit de nieuwe lapjes

van de stoffenclub 

van de Quiltster uit Kerkwerve.

Zo'n stoffenclub is telkens weer een klein 

cadeautje om te ontvangen.

En omdat ik graag scrappy werk 

geeft het de nodige afwisseling.

Echt heel veel creatief werk deed ik niet de 

afgelopen week.

Mijn huisje was hard toe aan een stevige 

schrobbeurt.

Dus bleef er niet zoveel energie over voor 

iets gezelligs.


Maar alles is weer schoon.

Er staat weer een klein bloemetje op mijn slaapkamer.

Dat is echt een stukje kleine geluk.


Gewoon een klein boeketje. 



maandag 28 juli 2025

Terwijl de was droogt.

Allereerst even Keesje van de trap plukken!

Die ligt gewoon halverwege op een tree 

te slapen.

Iech!

Ondertussen hou ik ook mijn 

Whatsapp bij.

Ik heb maar 2 handen hoor.

Maar: die zijn wel altijd iets aan het doen.


Zo pakte ik het rode hexjes rijgen weer op.


De "Lieve Lita" blokjes zijn bijna klaar.

Nog 2.

En dan nog 2 rijen aan de quilt zetten.

Die ik al volop gebruik.

Nou ja, nu is het wel een beetje warm.

En het is hier hardstikke droog.

Er valt geen druppel.

De regenton is helemaal leeg.

En dan te bedenken dat vorige week de A20 bij 

Vlaardingen nog onder water stond.

Nou, hoe ver is dat nu weg? 

Misschien 10 kilometer?


De eerste rode hexjes zitten al meer dan een jaar 

opgeprikt.

En al die tijd staan ze ook in de woonkamer

tegen het achterraam.

Dus het werd tijd.


Ik las het boek: "De Ierse sleutel"

van Daisy O'Shea.

Lekker zomerlezen.

Het is een flinterdun verhaaltje.

En ik moest er eerst even inkomen in 

welke tijd het speelde.

Nou, eerst werd er gesproken over de aanschaf van een

elektrische schrijfmachine.

O, die gebruikte ik in de jaren 80! 

Maar al snel ging het over een computer met 

floppy's.

O, wie weet nog wat dat waren.

Ik heb er goede herinneringen aan.

Je had een opzetdiskette.

Als dat vreselijke ding het niet meer deed

zette je zo de boel weer goed.

Dat vreselijke ding is natuurlijk de computer.

Voor mij blijft het een haat-liefde verhouding.

Ik moet nog steeds mijn printer aan deze nieuwe 

laptop hangen.

En waarom dat nou niet lukt?

Ik moet nu echt hulp in gaan roepen.

Maar ik dwaal af.

Dat boek.

Gezellig zomerlezen dus.

Het verhaal gaat niet zo diep.

De hoofdpersoon verlaat met haar dochtertje haar man 

in Engeland.

Ze gaat naar Ierland.

Van haar Ierse grootmoeder heeft ze de sleutel

van haar huis daar gekregen.

En natuurlijk loopt het goed af. 





 

maandag 21 juli 2025

Alleen op Maandag!

Alleen op Maandag vechten de hondjes

om een plekje 

in het atelier.

Ze willen allebei eerste rang zitten 

om naar buiten te kijken.

Dus staat Keesje bovenaan de trap

Puck op te wachten.

Om hem eerst een beetje te plagen.

Verderop in de week doen ze het nooit.

Ze kunnen overal vrij lopen als ik boven ben.

Misschien is het omdat we allemaal

tegelijk naar boven gaan.

 

De "lieve Lita" quilt groeide maar met 1 blokje. 

Het is echt zomer en komkommertijd.

Verleden week kon ik ook niet meer rekenen: 

24 min 16 was ineens 6.

Waar komt dat vandaan.

Diëtisten rekenen zich over het algemeen ongans de hele dag.

Dus dat kan beter.

Nou, nu nog 7 te gaan.

 


Eindelijk kon ik aan de eerste mouw van het vestje beginnen.

Het is maar goed dat het mooi weer is.

Want het jurkje waar het vestje bij moet is best wel warm.

Dat komt vast wel goed.


Zomertijd: tijd om te lezen in de tuin onder de boom.

Twee aanraders.

Een ouwetje: De Lelievallei van Tracey Rees.

Eind 19e eeuws drama. 

Leest lekker weg.

En "Als scheuren in de aarde."

Ik liep er eerst een beetje omheen.

Het werd aangeprezen als een boek dat zich zou kunnen meten met 

"Daar waar de rivierkreeften zingen".

Een boek waarin ik verdwaalde.

En dus nooit uitlas.

Dat boek speelde in de VS.

En daar lees ik gewoon niet graag over.

Dit speelt in  het VK. In Dorset.

Kijk, dan heb je me al.

Maar dat Dorset speelt helemaal geen rol.

Mooie plotwendingen.

Maar ook een beetje voorspelbaar.




 

maandag 14 juli 2025

Dak.

Een spreekwoord zegt:

"Je moet het dak repareren als de zon schijnt is"

Nou, dat deed Mevrouw Rafel ook.



Maar dan met haar wantjes.

Sinds februari lag er al een halfaffe want in een breimandje.

Dus het werd tijd om die eens op te pakken.

Dat ging nog best vlot.



Alleen die duimpjes.

Dat is een vreselijk pruts werk met ieniemienie naaldjes.

Die eigenlijk ook net te dun zijn voor het garen.

Hoeps, weer een naaldje eruit.

Nee, dat is geen werk om naar uit te zien.



Verder werkte ik aan de 
 
"Lieve Lita" blokjes.

Dat gaat niet hard meer.

Ik wil naar 12 x 16 blokken.

Er moeten nog 2 x 12 blokken aan.

Maar het dichterbij het einde in zicht komt,

hoe langzamer ik ga werken.

Van de 24 zijn er nu 16 af.

Nog 8 blokjes.

Ik ga het nog missen! 




 

maandag 7 juli 2025

Proef.

Op de een of andere manier is werken op 

een nieuwe laptop

net hondjes dresseren.

Hij is nog niet zo ingesteld zoals ik dat graag zie.

"Wat doet ie nu?"

Maar kijk ik ben er weer.

Ha, ik had het nog niet geschreven of er popte iets op.

O,o,o!

Ik wilde alleen een foto invoegen.



Kijk, deze dame wilde ik laten zien.

Ze is nog niet helemaal af.

Zo meteen ga ik ermee aan de slag.

Wantjes afbreien misschien kon dat.

Het was een van de dingen die wel lukte met het 

warme weer.

Met een waaier die ik in de Hema vond was het te doen.

Nu nog de duimpjes afbreien.


Voor het vestje was het veel te warm.

Al die wol op mijn schoot.

Toch ben ik bijna bij de boord onderaan.


En .. kan het niet laten:

Ik breide een proefje van de 

Northeasterly deken.

Het patroon is te koop op Ravelry.

Ik wilde kijken of het me zo lukte.

De deken wordt gebreid van sokkenwol.

Maar zo zei ik tegen mezelf: begin er niet aan! 

Ik heb  nog een sokkenwol dekentje van 

kleine vierkantjes.

En dat is een vreselijke klus geweest.

Nooit aan beginnen dus.


donderdag 3 juli 2025

Hallo Allemaal!

Gewoon even een paar woordjes.

Weet je nog dat de nieuwe laptop was besteld.

Nou, hij was er al een paar dagen.

En behalve dat het heet was is zo'n laptop overzetten 

nou geen super gemakkelijk klusje voor

Mevrouw Rafel.


 Ha, zelfs mijn foto's kan ik vinden.

Maar dit is echt niet goed voor mijn bloeddruk.

Behalve dat ik nodig deze laptop in gebruik wilde nemen

is ook de huishouding in kleverige toestand.

Wat een warmte.

Met twee hondjes en natte snoeten heb ik het idee 

dat het overal smoezelig is.

Dus moet er eerst vandaag en morgen gepoetst worden.

De afgelopen dagen waren echt om te lummelen.

Wat een prachtig woord is dat toch,

lummelen.

Eerdaags komt er een echt blogje.

Tot dan!  


dinsdag 17 juni 2025

Hansje in "t Bessenland.

Het is wel een klassieker:

Hansje in 't Bessenland van Elsa Beskow


 En we gebruiken de titel ook om aan te geven

dat we ergens in verdwaald zijn geraakt waar 

geen touw aan vast te knopen is.

Of geen hond met een staart uit te trekken valt.

Pfft.

Ik had bedacht dat een nieuwe laptop geen luxe was.

Op naar de computerboer.

"Nee!"

Daar zetten ze wel alles over.

Maar...

Ik moet maar hopen dat het goed komt.

ik dacht steeds: "waar heb je het over?"

Je weet een Mevrouw Rafel en een computer:

dat zijn geen dikke vriendjes.

Nu kun je me altijd nog volgen via Instagram

op 

@rafelsenrozen

Mocht het zijn dat je niks meer hoort:

dan is er iets mis gegaan.

Die arme Hansje. Hij gaat bessen plukken voor de 

verjaardag van zijn moeder.

Kan ze niet vinden.

En a la Alice in Wonderland tovert 

de bessenkoning hem tot een klein mensje.


Komt het helemaal goed met de bessenplukkerij.

Dat zal nu ook wel gebeuren.

 Ik heb er nooit veel vertrouwen in.

Dat computergedoe.

Ik hoorde ook op de radio dat studenten geen scriptie

meer zouden hoeven schrijven.

Dat kan AI beter.

Oei, denk ik dan: en wat nu in je werkzame leven? 

Ik heb vaak wetenschappelijk onderzoek begeleidt en

dan is het wel handig als je een goed 

lopend verslag kunt schrijven.

En nee, dat zijn nieuwe bevindingen,

dus AI weet het nog niet.

Ha! 

Wat een taaie kost.

Dit was toch een handwerkblog zal je denken.

Nou, vooruit.


Ik zat ijverig witte hexjes te rijgen voor 

de bloemetjes hexagon.


Eest wilde ik hem zo maken.

Dat werd pas echte chaos! 

En nu net zag ik een leuke hexagonbloemen quilt

@stinsplace

op Insta.

De maakster deed om de bloem nog een ring hexjes.

Dat ga ik ook proberen.

Want zelfs de bovenste versie is nog niet naar mijn zin.


Nog even een boekentip: 

het vierde deel van de serie over St.Kilda

van Karen Swan is uit.

Ik ben fan van Karen.

Heerlijk plotwendingen.

En ineens valt alles uit de vorige drie boeken,

die ik eerst allemaal herlas, 

op zijn plaats.




maandag 9 juni 2025

Doperwtjesgroen.

Deze week probeerde ik iedere dag wat naalden te breien

aan mijn vestje.


 Mijn kerrie kleurige vestje.

De draad heet ook kerrie.

Alleen: al breiend krijg ik zo'n trek in 

kerriesoep.

Lekkere fluweelzachte kerriesoep.

Het is dat de oude mevrouw niet meer leeft,

want dan had het allang het kerriesoepvest geheten.

De oude Mevrouw Rafel was goed in bijnamen verzinnen.

Zo had ik eens mijn boerenkoolvestje.

Ik werkte toendertijd in een ziekenhuis als

diëtiste.

En was ook verantwoordelijk voor de voedingsassitenten

op de afdelingen.

Nu droeg iedereen die niet onder de 

verpleegkundigedienst viel een 

groen uniform.


Doperwtjesgroen.

Vreselijk!

Het flatteerde werkelijk niemand.

Dus breide ik een vestje met allerlei

kleurtjes groen in de draad.

Het breisel leek inderdaad wel een  beetje op

boerenkoolstamppot.

Dus brei ik nu een kerriesoepvestje.


Om in het groen te blijven: 

eind mei was ik jarig en verwende mezelf met.

hoe kan het ook anders: een stapeltje lime-groene 

stofjes.


Kijk, perfect bij mijn koelkast....

Maar gelukkig is niet alles groen vandaag.


De voorraad "Lieve Lita -blokjes" groeide ook weer,


maandag 2 juni 2025

Uit de voorraad.

Soms

Soms is het wel gemakkelijk om terug te vallen

op iets wat je al gemaakt hebt.


 Dat deed ik met de collage die ik gebruik op mijn nieuwe 

dagboek.

De laatste jaren plakte ik daar 

meestal

een geborduurd portretje op,


zoiets als dit.

Maar ... ik heb nog niks af.

Dus nam ik mijn toevlucht tot een map met oude
 
collages en atc"s.



Het is een beetje uit de aandacht verdwenen.

Atc"s zijn kleine visitekaartjes waarmee 

ook geruild werd.

Deze maakte ik zelf.

Een uit de bovenste rij werd ook gepubliceerd in het boek

1000 ATC's

Moet je wel zoeken op mijn geboortenaam: Antje.

en onder de V van van.

Dat doen die Amerikanen nou eenmaal.



Deze week verschoot het breimandje weer van kleur.

De pinwheelsjaal schiet al op.


Nog 10 kleurblokjes te gaan. 



maandag 26 mei 2025

Huis- tuin- en keukenverhaaltjes.

Eerst maar even een blogje schrijven.

Ik hoop ook nog wat tijd over te houden om iets,

ja, iets te doen hier op mijn atelier.

Misschien heel simpel wat plaatjes zoeken voor de 

collage voorraad.

Of wat tekenen.

Het hoeft niet altijd wat te worden.

Gewoon een beetje alles in mijn hoofd laten 

dwarrelen.

Natuurlijk was ik weer later dan ik verwachtte:

ik zette allereerst de aardappels en

peen met uien klaar,

zodat ze zometeen direct nadat ik met de hondjes heb gewandeld 

op het vuur kunnen.

Nu nog hutspot?

Ach, waarom niet?

Er lag nog best veel winterpeen.

En misschien weet je het nog:

als echte Westlandse eet Mevrouw Rafel

tussen de middag.

Een echte Westlander zegt trouwens 

onder de middag.

Zo leuk, de regionale tv zender

heeft elke week een rubriek met echte

streektaal.

Zoals piegen: stiekem kijken.

en aast: aanstonds.

Die peen en uien sneed ik trouwens aan de 

rechtbank: het aanrecht.

Tot zover de huishoudelijke beslommeringen.

Wat deed ik zoal?



Mijn tuin vroeg de nodige aandacht deze week.


En er kwam een rand blokken aan "Lieve Lita",


Van voor


naar achter.

Van links naar rechts is ie nu 12 blokken.

Van bovcn naar beneden 14 blokken.

Dus 120 bij 140 cm.

Ik maak er nog 2 randen van 12 blokken aan,

zodat hij 160 cm lang wordt.

En dan is de quilt wel klaar.


Het nieuwe boek van Sarah Lark mocht ook mee.

Wat zijn het toch geweldige boeken.

Ik lees niet graag over Nieuw Zeeland of 

Australië,

maar de boeken van Sarah doen mij die afkeer vergeten.


Dit boek speelt zich trouwens af in Schotland 

en voor het grootste deel in de V.S.

Zo jammer dat het uit is.