Wintertijd.

Omdat mevrouw Rafel geen fan is 

van de herfst en winter 

is het altijd weer even wennen.

De tijd is verzet.

En o, wat is het weer vroeg donker.

Met in het donker opstaan heb ik minder moeite.

Nou, dan maak ik het binnen maar gezellig.

Verscholen in een hoekje van de kamer staat een 

oude mand.

Vol met bolletjes wol.

Om gezellig in de namiddag even te haken bij de koffie.

En een aflevering van Escape to the country.

Ja, ik geef het toe.

Het is een echte verslaving.

De meesten heb ik al gezien.

En eerlijk gezegd zou ik ook niet in zo'n oude

Engelse cottage willen wonen.

Want het zijn onpraktische huizen.

Maar heerlijk romantisch.

En ik heb ervaring want een van mijn tantes woonde

in een stokoud huis in een klein Engels gehuchtje.

Wintertijd.

Tijd om iets nieuws op te pakken.

Ik kocht dit boek: Soulful Stitch.

Van o.a. Cas Holmes.

En dat is een hele kluif.

Zoveel mooie verhalen en inspiratie.

Ik ben nog lang niet klaar met het boek.

De basistoon is: hoe blijf je creatief in tijden dat het leven

moeizaam is.

Door welke reden dan ook.

Cas Holmes tobde met een echtgenoot na een 

beroerte.

En de nadere schijfster moest na dertig jaar haar 

atelier verlaten.

Eigen werk wordt besproken.

Maar ook het werk van andere textielkunstenaars.

Voor mij sprong er een klein stukje tekst uit over

Unindentified Meaningful Objects.

Of even vertaald:

Onbekend betekenisvol voorwerp.

Dat sprak mij enorm aan.

En ik zie het ook wel terug bij anderen op internet.

Het idee komt van Liesbeth Werts.

En er staat een heel leuk filmpje op You Tube over het 

hele proces.

Gewoon zoeken op 

Liesbeth Werts

en 

Unindentified meaningful  object.

Het komt in het kort gezegd hier op neer:

Als je iets dwars zit en je het nog niet met anderen wil delen 

neem een steen en schrijf een sleutelwoord op.

Schrijf er een klein gedichtje bij.

Verpak het voorwerp met het gedichtje in papier.

omwikkel het met rode draad.

Vergroot het bolletje met vulsel.

En wikkel het in textiel.

Versier het geheel met borduurwerk.

En andere kleinigheden.

Zoiets past mij wel.

En ik ga er zeker mee aan de slag.

Maar kijk vooral even het filmpje.

Sorry, het lukt me niet om een linkje te maken.

Even vragen aan meneer  Google! 

 

Sudderen.

Afgelopen week sudderde alles 

gewoon

een beetje door.

O, dit is al het tweede sudderende blog.

Oei.

Als dat maar goed gaat. 

En het is ook weleens lekker.

Geen gedoe en geregel.

Vaak was het best nog mogelijk om even

thee te drinken

onder de boom.

Als ik met de hondjes heb gelopen

vind ik het altijd heerlijk om zo er even

te gaan zitten.

En verder?

Ach, ik werkte best wel regelmatig.

 De dozen met hexjes raken alweer aardig vol.

Ik deed een steekje aan de pinwheelsjaal.

Ja, hij is bijna af!

Bijna.

En er is een ander heerlijk werkje:

de wollen granny deken.

Die wordt echt lekker warm.

En dat haken is meteen een hele goede therapie 

voor mijn artrose handjes.

Je ziet een heel gewoon weekje.

De schilder is klaar.

Op het nieuwe schuurraampje na.

Dat komt vanmiddag.

En dan een tijdje geen mensen meer aan het 

werk in en om het huis hoop ik.

Je weet: dat is niks voor Rafeltje.

En er is nog wat leuks.

Wie heeft er in het Westland en quilt

geen les gehad of een workshop gevolgd bij Nel Boers?

Nel heeft een tentoonstelling in de Noorderkerk.

Het is nog wel eventjes.

En vaak is ze er ook zelf.

Zelf ben ik er nog niet geweest.

Maar ik ken haar werk en dat is zeker de moeite waard.

Hoelang quilt ze al?

In ieder geval eerder dan ik.

En ik startte in 1988.

Als je tijd hebt: zeker eens gaan kijken.

O, en de Noorderkerk is de kerk aan de kant van de 

Zuidwind.

De Langsestraat is echt lang.

Dus het is handig als je weet waar je moet zijn.

Aan het einde van de Oudelandstraat.

Nou, er kan dus nu niemand meer verdwalen in 

"s Gravenzande.

Sudderen.

Soms suddert een week zomaar door.

Alle gewone taakjes die gedaan moeten worden

vullen de dagen.

Buiten is het saai.

En een beetje grijs.

Net als op deze collage uit de oude doos.

Tja, wat deed ik deze week.

De schilder is weer terug.

Het slaapkamerraam moest vervangen worden

en tijdens het plaatsen van het nieuwe raam

brak het.

Dus dat moest over.

Het tweede blok van de rode hexjes zit aan elkaar.

Nu wordt het weer tijd om een derde blok te leggen.

En dat betekent: hexagonnen rijgen.

Want de ervaring leert dat kiezen uit heel veel kleine hexjes 

het beste werkt.

Dus veel makkelijke klusjes.

Ik las deze week dat het helemaal niet zo gek is om 

verschillende werkjes

 te hebben liggen.

Dan kun je wat je kiest aanpassen aan je energieniveau.

Ha, ha, ik weet niet of het waar is.

Maar die uitspraak past me wel.

Ik begon aan een wollen granny deken.

Al mijn andere gehaakte dekens zijn van katoen.

En dat is best zwaar en niet zo heel warm.

Het idee om een wollen deken te maken leefde al een tijdej.

En stiekem kocht ik af en toe een bol wol.

Het meeste is Cool Wool van Lana Grossa.

Maar er ik heb ook wel wat restjes Merino Baby van Katia.

Restjes van de babydekentjes die ik ooit haakte.

Waarom zo duur kun je je afvragen.

Wel vaste lezers weten het al:

Mevrouw Rafel is allergisch voor acryl.

Tja! 

Dus nu een rustig klusje: grannies haken.

Het blok wordt trouwens nog een toer groter.

Maar ik weet nog niet of ik de blokken aan elkaar haak.

(Veel gemakkelijker!).

Of aan elkaar naai.

En of de laatste rand altijd dezelfde kleur heeft.

Dat komt nog wel.

Blijft er nog een vraag over:

"Waar komt die leuke hondenkandelaar vandaan  die 

vorige week op de keukenfoto stond?"

Die kocht ik 2 weken geleden bij de Welkoop.

Zo schattig.

Ik kon hem echt niet laten staan.

En dat omdat ik alleen maar ging om violen en iets gezelligs

voor het hoekje bij de schuur.

Door de schilder kan ik geen kant op.

En het zou lekker weer zijn om de tuin 

winterklaar te maken.

Ik kan er helemaal niet tegen als er in of rondom 

het huis gewerkt wordt.

Dat is erfelijk.

Want ik had een tante die altijd verzuchtte:

"Die mannen (blijkbaar zijn het altijd mannen) die houden 

mijn hand vast".

Dus door met niksen en op zoek naar een pakje dat er 

allang had moeten zijn. 

 

Gejammer!

De dag begon met een hartverscheurend 

gejammer.

Waar kwam dat vandaan?

Dat het Puckje was was nogal duidelijk.

Keesje is niet zo snel van slag.

Lastig want ik stond net onder de douche.

Snel, snel! 

 Heb ik die arme schooier opgesloten in het 

washok! 

Gelukkig zat Kees er stijf voor.

Die laat zijn broertje niet alleen.

En opgelucht kon Puck eruit.

Hij is toch al geen fan van het washok.

Want daar gebeurt het allerergste wat je 

in het dagelijks leven kan gebeuren:

je wordt er gewassen.

Zo dat is weer opgelost.

Verder kabbelde de week voorbij.

Ik maakte een gezellig hoekje in de keuken.

Met een servies tik is het leuk om gewoon een gezellig stapeltje te maken.

Ik deed een steekje aan de hexjes.

Breide een naaldje.

Las een boek.

Eindelijk uit: het derde in Nederland verschenen boek van

Melissa da Costa.

War viel dat tegen.

De vorige boeken waren prachtig.

En bleven me nog heel lang bij.

Dit was langdradig.

Saai, er gebeurde weinig.

Problemen etterden maar door.

Niks voor mij.

Ik legde het twee maal weg om even wat tussendoor te lezen.

En nu net voor het einde dacht ik: 

het is wel goed zo.

Wat ik tussendoor las:

Twee vertrouwde namen.

Katie Fford: altijd goed voor luchtige ontspanning.

En die andere uit een serie van kleine cafe 's en hotels

ook gewoon gezellige ontspanning.

In de herhaling.

Allereerst mijn excuses aan iedereen die in het blogje van twee weken

geleden hoopte op leuke

beelden van de 

quilts van de buurvrouw 

op de regionale tv.

Ik was vergeten te vragen in welke rubriek het zou worden uitgezonden.

Ik nam aan in het nieuws.

Maar nee, het kwam in de rubriek:

"In jouw buurt".

En wel die van woensdag 24 september.

Dus straks even zoeken naar het menu 

tv programma's en dan op zoek naar 

"In jouw buurt".van de 24ste.

Zo, nu over tot de orde van de dag.

Het was weer een bijna gewone week.

Ik begon met een gehaakte deken afmaken.

Deze  granny deken van alweer 5 jaar oud miste 

nog 3 blokken! 

O,oooo oh! 

Dus aan de slag.

Dat is nog een hele toer, want Keesje slaapt 

er erg graag op.

Ja, je leest het goed: 5 jaar geleden begon ik aan de quilt.

Deze foto is van september 2020.

En het was een werkje om 's middags op de tv 

de Tour te kijken zonder schuldgevoel.

Maar nu is hij af.

Ik haakte er nog een rand omheen.

En haakte ook schulpjes. 

Dat werd toch tuttig! 

Dus dat werd uithalen.

Maar nu is ie klaar.! 

Goed zo, Anny!

Wat deed ik nog meer? 

Ik maakte energierepen uit het nieuwe boek van 

Karin Luiten.

De zoete oven.

Een aanrader. 

Eenvoudige recepten die door iedereen te maken zijn.

Ook leuk voor beginnende baksters.

Voor zo huiselijk bakken wil je iets lekkers een eenvoudig te maken.

Je verwacht geen spektakelstuk van 

Heel Holland bakt.

Want daar bak je toch voor: 

gezellig, lekker en niet te moeilijk.

Dat bakken is ook in het kader van weer op zoek naar 

het huis-tuin-en keukenmeisje

in mezelf dat ik een beetje kwijt was.

Ik heb zulke gekke jaren achter de rug.

Eindelijk lijkt alles nu weer wat rustiger te gaan.

Zelfs het lievelingsrecept van de oude Mevrouw Rafel 

kwam op tafel:

aardappelschotel met spekjes en uien.

Ze vond het ooit in een Allerhande van AH.

En het recept staat op de AH app.

Mocht je nu ineens trek krijgen.

Ik ga de hondjes laten plassen.

Maar eerst het linkje naar de wos.nl

 

Een rommelige week.

Buiten wordt er geschilderd.

En er komt weinig werk uit mijn handen.

"Hebbie al een bakkie", klinkt het regelmatig.

Echt Westlands! 

Omdat alle deuren ook regelmatig open staan 

is het een heel gedoe om de hondjes binnen te houden.

Ik wil ze liever niet van de rotonde

halen.

Puckje is echt vrijheidslievend.

Hij  wil er echt vandoor.

Er werd wel gehext.

Allereest het eerste blok afmaken.

Dan een lekkere chaos ervan maken.

En dat tot een tweede blok leggen.

Definitief is het nog niet.

Eerst een paar daagjes aankijken.

Alles moet natuurlijk goed aansluiten bij het 

eerste blok.

De blokken liggen nu in verticaal.

(voor de foto)

Ondertussen hou ik de schilder in de gaten.

Het is een beetje onrustig.

Dus stop ik maar met dit verhaaltje want anders ga ik fouten maken! 

Quilts van de buurvrouw.

Gisteren was het nog echt nagenieten.

Maar vandaag zal de buurvrouw wel weer 

geland zijn.

Wat was het druk bij de 

expositie

in de Adrianus Kerk afgelopen zaterdag.

 Even een overzicht van buuf in de kerk.

"Het zijn er maar een paar hoor!"

zei ze afgelopen week.

Even een aantal op de foto

zodat iedereen mee kan genieten.

Dit is een van mijn favorieten...

Is het geen plaatje?

Haar laatste quilt: het zwembad.

Er waren ook kleinere werkjes op de tafels.

Een kijkje in de kerk.

Met op de pop haar bevrijdingsrok.

Veel van haar werk kun je ook terugvinden in de wolk hiernaast.

Klik dan op 

quilts van de buurvrouw.

Nog meer zien: 

De streekomroep filmde een en ander.

We hopen dat het vanavond een item wordt in de 

nieuwsuitzending.

Buurvrouw vergat het door alle commotie te vragen.

Je kunt het dan terug kijken via de website: 

wos.nl

O,o,o,!

Dit wordt waarschijnlijk een kort blogje.

Er gebeurde genoeg afgelopen week,

maar wat maakdingen betreft 

was het toch voornamelijk 

hexjes rijgen.

En hexjes aan elkaar zetten.

Voor echte klassieke quilts moet je deze week 

naar de Open Monumenten Dag in 

Naaldwijk.

In de Adrianus kerk aan de Molenstraat is een 

kleine deel van de quilts van de 

overbuurvrouw-van-de-quilts te zien.

De kerk is open op zaterdag van 

10.00 tot 17.00 uur.

Hoe het zondag is weet ik niet.

Even aanvullen: de kerk doet alleen op zaterdag mee met de

Open Monumentendag! 

In ieder geval zullen de diensten denk ik wel 

gewoon doorgaan.

Eens kijken of ik nog leuke foto's heb van 

buufs quilts.

Nou, dat viel niet mee.

Volgens mij staat er in de wolk naast dit blog een 

verwijzing naar quilts van de buurvrouw.

Want ik zocht tot 2020.

Mijn hele leven trok aan me voorbij! 

En vond niks.

Of keek het over het hoofd.

Wel wil ik jullie nog voorstellen aan onze 

nieuwste hond.

Van de Xenos.

Ik kon er niet voorbij! 

Eigenlijk voor het bankje buiten.

Want het kussen is best wel wild.

Gelukkig mocht het van de hondjes.

Ik had ooit een soortgelijk kussen met een poes.

En dat gaf nogal wat gebrom en geblaf

van de hondjes.

Dus een hond erbij.

Een makkelijk klant: hij hoeft geen eten

en niet uitgelaten.

 

Rood.

 Tja, hij is wel heel rood.

Dat zie je nog beter als je even inzoomt! 

Ik ben bezig om het eerste blok van de 

rode hexjesquilt te naaien.

Dat blok staat al een jaar tegen het achterraam 

in mijn woonkamer.

Af en toe voegde ik een hexje toe

 Of ik veranderde wat.

Ik vind dit lastiger dan de blauwe hexagonquilt.

Eens even een blauw blok opzoeken.

Dit is niet het eerste blauwe blok.

Maar het voelt wat rustiger.

Nu was dat ook wat gemakkelijker met een voorbeeld.

Misschien weet je het nog.

Ik werd geinspireerd doot Angnes"s quilt van 

Kate van You Tube.

Ken je haar nog niet:

even zoeken op

Kate at the last homely house.

Dus toen kon ik af en toe eens spieken.

Verder was het een 

huis- tuin- en keukenweekje.

Ik vertelde vorige keer al dat ik dat 

keuken en tuingevoel een beetje kwijt was.

Om dat terug te krijgen bakte ik een soda brood.

 Naar een recept van Yvette van Boven.

Snel klaar, niet kneden.

Dat gaf me dat gezellige gevoel terug.

Toch sta ik iedere dag in de keuken.

Eigenlijk kook ik iedere dag alles vers.

Vandaag wordt hutspot.

En ja, het is nog wel een beetje zomer.

Maar er ligt nog zoveel winterpeen.

Netjes alles zelf gesneden en geschild.

Want als echte Westlandse eet ik tussen de middag warm...

Vroeger deed iedereen dat.

Maar die mensen begonnen heel vroeg op het

land of in de tuin.

Vrijdag had ik wat haast.

En ,o, op de foto is het lang zo smakelijk niet.

(Voedselfotografie is ook een vak apart!)

Maar ik vond het plaatje zo mooi.

Dat blauw met oranje. Lekker complementair.

Ik kom welhaast om in de courgettes.

Ik teel ze niet meer zelf.

Dat moestuintje is al lang verleden tijd.

Maar ik krijg weleens wat.

Blijkbaar is de de oogst dit jaar overvloedig.

Dus maakte ik een snel prutje met courgette, tomaten

op smaak gemaakt met wat tomatenpuree,

wat italiaanse kruiden, creme fraiche,

en garnalen.

Met wat pasta en voor het oog ook nog wat sla of rucola

(hier nog niet op de foto) 

is het een snelle maaltijd.

Nu de tuin nog! 

Uitstelgedrag

De maandagochtend is voor alle 

administratieve klussen.

En natuurlijk ook voor het blog.

Alleen: ik moest me er vanmorgen echt toe zetten.

Dus eerst afwas weggewerkt,

daarna alles gestofzuigd en daarna nog

de wc"s gedaan.

 Echt uitstelgedrag.

Daarna lonkte de tuin en wat is het heerlijk buiten

Misschien nog erop uit.

Genieten van de laatste zomerdagen.

Toch aanpakken.

Hup, laptop open.

 Daar kwam ik jarige Kees weer tegen.

Niet de allerscherpste foto.

Tja, laat maar eens een hond stilzitten met een hoedje op.

In ieder geval was de verjaardag er niet minder 

feestelijk door.

De kleine schooier werd alweer 3 jaar oud.

De hele week stond in het teken van hexjes rijgen.

Gezellig in de namiddag in het zonnetje.

De doos raakt steeds voller.

Ik moet nu eerst op zoek naar blauwe en paarse stof.

Nu het niet meer zo warm is en het "s avonds al 

wat vroeger donker is 

pakte ik ook de pinwheelsjaal weer op.

Nog 10 halve patroontjes.

Dus dat schiet op.

Huis- tuin- en keukengedoe.

Ooit schreef ik  op dit blog een 

introductie

en noemde mezelf een 

huis- tuin- en keuken meisje.

Soms is zo'n onderdeel aan 

verwaarlozing onderhevig.

De tuin bijvoorbeeld.

In de poort moet ik nodig klimop

snoeien.

Als ik dat niet snel doe gaan de 

buurtjes klagen over 

natte slierten in hun nek.

En de blauwe regen heeft een halfdode

sering overgenomen.

Dat is niet best! 

Zo is het onderdeel bakken in de 

keuken ook een beetje een 

ondergeschoven kindje geworden.

Gedeeltelijk ook omdat ik voorzichtig ben 

met suiker.

Maar gisteren was er dan toch weer een 

Yoghurtcake.

Dus een deeg gemaakt met olie en yoghurt.

Een van mijn favorieten.

Dit keer maar een half recept en dus ook een 

ieniemienie laagje.

Precies een mooie maat om  op te maken 

met rood zomerfruit.

Het recept komt uit een oud Italiaans kookboek.

Recepten met kwark-oliedeeg 

of yoghurt-oliedeeg 

komen nu vaker voor.

Maar nog niet toen ik eind jaren '70 

een wetenschappelijk project begeleide.

Dat project liep al een aantal jaren.

Voordat ik daaraan ging werken was er een proef geweest

naar de invloed van meervoudig onverzadigde vetzuren

op het lichaam.

En daar vond ik dit recept.

Eenvoudig te maken en altijd lekker licht.

Het recept vindt je in de wolk hiernaast.

Het was warm de afgelopen week.

Tijd om wantjes te breien.

Zo'n kleine projectje gaat nog net.

Geen grote lappen die aan je handen blijven kleven.

En wantjes heb je nooit genoeg.

Wat ook heel goed ging was hexjes rijgen.

Kijk eens wat een rijkdom.

Heel veel hexjes.

En zo weet ik van de blauwe quilt:

Je kunt nooit hexjes teveel hebben.

Zo is het veel gemakkelijker kiezen.