Quilts van de buurvrouw.

Gisteren was het nog echt nagenieten.

Maar vandaag zal de buurvrouw wel weer 

geland zijn.

Wat was het druk bij de 

expositie

in de Adrianus Kerk afgelopen zaterdag.

 Even een overzicht van buuf in de kerk.

"Het zijn er maar een paar hoor!"

zei ze afgelopen week.

Even een aantal op de foto

zodat iedereen mee kan genieten.

Dit is een van mijn favorieten...

Is het geen plaatje?

Haar laatste quilt: het zwembad.

Er waren ook kleinere werkjes op de tafels.

Een kijkje in de kerk.

Met op de pop haar bevrijdingsrok.

Veel van haar werk kun je ook terugvinden in de wolk hiernaast.

Klik dan op 

quilts van de buurvrouw.

Nog meer zien: 

De streekomroep filmde een en ander.

We hopen dat het vanavond een item wordt in de 

nieuwsuitzending.

Buurvrouw vergat het door alle commotie te vragen.

Je kunt het dan terug kijken via de website: 

wos.nl

O,o,o,!

Dit wordt waarschijnlijk een kort blogje.

Er gebeurde genoeg afgelopen week,

maar wat maakdingen betreft 

was het toch voornamelijk 

hexjes rijgen.

En hexjes aan elkaar zetten.

Voor echte klassieke quilts moet je deze week 

naar de Open Monumenten Dag in 

Naaldwijk.

In de Adrianus kerk aan de Molenstraat is een 

kleine deel van de quilts van de 

overbuurvrouw-van-de-quilts te zien.

De kerk is open op zaterdag van 

10.00 tot 17.00 uur.

Hoe het zondag is weet ik niet.

Even aanvullen: de kerk doet alleen op zaterdag mee met de

Open Monumentendag! 

In ieder geval zullen de diensten denk ik wel 

gewoon doorgaan.

Eens kijken of ik nog leuke foto's heb van 

buufs quilts.

Nou, dat viel niet mee.

Volgens mij staat er in de wolk naast dit blog een 

verwijzing naar quilts van de buurvrouw.

Want ik zocht tot 2020.

Mijn hele leven trok aan me voorbij! 

En vond niks.

Of keek het over het hoofd.

Wel wil ik jullie nog voorstellen aan onze 

nieuwste hond.

Van de Xenos.

Ik kon er niet voorbij! 

Eigenlijk voor het bankje buiten.

Want het kussen is best wel wild.

Gelukkig mocht het van de hondjes.

Ik had ooit een soortgelijk kussen met een poes.

En dat gaf nogal wat gebrom en geblaf

van de hondjes.

Dus een hond erbij.

Een makkelijk klant: hij hoeft geen eten

en niet uitgelaten.

 

Rood.

 Tja, hij is wel heel rood.

Dat zie je nog beter als je even inzoomt! 

Ik ben bezig om het eerste blok van de 

rode hexjesquilt te naaien.

Dat blok staat al een jaar tegen het achterraam 

in mijn woonkamer.

Af en toe voegde ik een hexje toe

 Of ik veranderde wat.

Ik vind dit lastiger dan de blauwe hexagonquilt.

Eens even een blauw blok opzoeken.

Dit is niet het eerste blauwe blok.

Maar het voelt wat rustiger.

Nu was dat ook wat gemakkelijker met een voorbeeld.

Misschien weet je het nog.

Ik werd geinspireerd doot Angnes"s quilt van 

Kate van You Tube.

Ken je haar nog niet:

even zoeken op

Kate at the last homely house.

Dus toen kon ik af en toe eens spieken.

Verder was het een 

huis- tuin- en keukenweekje.

Ik vertelde vorige keer al dat ik dat 

keuken en tuingevoel een beetje kwijt was.

Om dat terug te krijgen bakte ik een soda brood.

 Naar een recept van Yvette van Boven.

Snel klaar, niet kneden.

Dat gaf me dat gezellige gevoel terug.

Toch sta ik iedere dag in de keuken.

Eigenlijk kook ik iedere dag alles vers.

Vandaag wordt hutspot.

En ja, het is nog wel een beetje zomer.

Maar er ligt nog zoveel winterpeen.

Netjes alles zelf gesneden en geschild.

Want als echte Westlandse eet ik tussen de middag warm...

Vroeger deed iedereen dat.

Maar die mensen begonnen heel vroeg op het

land of in de tuin.

Vrijdag had ik wat haast.

En ,o, op de foto is het lang zo smakelijk niet.

(Voedselfotografie is ook een vak apart!)

Maar ik vond het plaatje zo mooi.

Dat blauw met oranje. Lekker complementair.

Ik kom welhaast om in de courgettes.

Ik teel ze niet meer zelf.

Dat moestuintje is al lang verleden tijd.

Maar ik krijg weleens wat.

Blijkbaar is de de oogst dit jaar overvloedig.

Dus maakte ik een snel prutje met courgette, tomaten

op smaak gemaakt met wat tomatenpuree,

wat italiaanse kruiden, creme fraiche,

en garnalen.

Met wat pasta en voor het oog ook nog wat sla of rucola

(hier nog niet op de foto) 

is het een snelle maaltijd.

Nu de tuin nog! 

Uitstelgedrag

De maandagochtend is voor alle 

administratieve klussen.

En natuurlijk ook voor het blog.

Alleen: ik moest me er vanmorgen echt toe zetten.

Dus eerst afwas weggewerkt,

daarna alles gestofzuigd en daarna nog

de wc"s gedaan.

 Echt uitstelgedrag.

Daarna lonkte de tuin en wat is het heerlijk buiten

Misschien nog erop uit.

Genieten van de laatste zomerdagen.

Toch aanpakken.

Hup, laptop open.

 Daar kwam ik jarige Kees weer tegen.

Niet de allerscherpste foto.

Tja, laat maar eens een hond stilzitten met een hoedje op.

In ieder geval was de verjaardag er niet minder 

feestelijk door.

De kleine schooier werd alweer 3 jaar oud.

De hele week stond in het teken van hexjes rijgen.

Gezellig in de namiddag in het zonnetje.

De doos raakt steeds voller.

Ik moet nu eerst op zoek naar blauwe en paarse stof.

Nu het niet meer zo warm is en het "s avonds al 

wat vroeger donker is 

pakte ik ook de pinwheelsjaal weer op.

Nog 10 halve patroontjes.

Dus dat schiet op.

Huis- tuin- en keukengedoe.

Ooit schreef ik  op dit blog een 

introductie

en noemde mezelf een 

huis- tuin- en keuken meisje.

Soms is zo'n onderdeel aan 

verwaarlozing onderhevig.

De tuin bijvoorbeeld.

In de poort moet ik nodig klimop

snoeien.

Als ik dat niet snel doe gaan de 

buurtjes klagen over 

natte slierten in hun nek.

En de blauwe regen heeft een halfdode

sering overgenomen.

Dat is niet best! 

Zo is het onderdeel bakken in de 

keuken ook een beetje een 

ondergeschoven kindje geworden.

Gedeeltelijk ook omdat ik voorzichtig ben 

met suiker.

Maar gisteren was er dan toch weer een 

Yoghurtcake.

Dus een deeg gemaakt met olie en yoghurt.

Een van mijn favorieten.

Dit keer maar een half recept en dus ook een 

ieniemienie laagje.

Precies een mooie maat om  op te maken 

met rood zomerfruit.

Het recept komt uit een oud Italiaans kookboek.

Recepten met kwark-oliedeeg 

of yoghurt-oliedeeg 

komen nu vaker voor.

Maar nog niet toen ik eind jaren '70 

een wetenschappelijk project begeleide.

Dat project liep al een aantal jaren.

Voordat ik daaraan ging werken was er een proef geweest

naar de invloed van meervoudig onverzadigde vetzuren

op het lichaam.

En daar vond ik dit recept.

Eenvoudig te maken en altijd lekker licht.

Het recept vindt je in de wolk hiernaast.

Het was warm de afgelopen week.

Tijd om wantjes te breien.

Zo'n kleine projectje gaat nog net.

Geen grote lappen die aan je handen blijven kleven.

En wantjes heb je nooit genoeg.

Wat ook heel goed ging was hexjes rijgen.

Kijk eens wat een rijkdom.

Heel veel hexjes.

En zo weet ik van de blauwe quilt:

Je kunt nooit hexjes teveel hebben.

Zo is het veel gemakkelijker kiezen.

Uit de mottenballen.

Het is een beetje komkommertijd.

Hoewel komkommers tegenwoordig zo'n 

beetje jaarrond worden geteeld.

Even wachten: volgens mij heeft de 

wasmachine aandacht nodig.

Die doet niet aan 

komkommertijd 

met dit weer.

Zo, die is ook weer tevreden.

Ik rijg op dit moment eigenlijk 

alleen maar hexjes.

Allerlei kleurtjes voor de traditionele quilt.

Als voornamelijk rode hexjes voor de 

overwegend rode quilt.

Dit bord  staat zo la een jaar te wachten.

Er is alleen 1 hexje bijgekomen.

Dat is dus niet zo heel veel.

Nee, wie er uit de mottenballen kwam was de 

Origamiquilt.

Op onze vrijheid-blijheid quilt groep,

die de afmaak bee heet

omdat die ochtend oorspronkelijk door een

lesgeefster was bedacht om cursisten een 

gemiste les te laten inhalen 

probeerde ik uit te leggen wat zo'n quilt was.

En hoe je hem maakte.

Dat ging supersnel.

En nu kan ik volgende bee een 

voorbeeld laten zien.

Dat is wel zo gemakkelijk.

O, wacht de wasmachine roept!

ik was even extra aan het centrifugeren.

Ik maakte mijn quilt van allerlei stofjes van de markt.

Dat hadden we zeker 20 jaar geleden nog:

een stoffenkraam op de markt.

Mijn moeder was dol op de zachte kleurtjes.

Als we over de markt liepen was het altijd:

"kom koop even een halve meter!"

En op den duur wordt dat een hele stapel.

En dan dus ook een quilt.

Met een mooie herinnering.

 

Terwijl de was droogt 2.0

Wat was er nou met die was zullen

veel lezers gedacht hebben na de kop 

van het vorige blogje gelezen te hebben.

O, door die stoute Kees op de trap was ik dat 

beginnetje helemaal vergeten.

Ik wilde vertellen dat ik veel 

creatieve klusjes

tussendoor doe.

Even de natte keukendoeken 

boven ophangen.

Daarna wat tussenvulling snijden voor 

de "Lieve Lita" quilt.

Of na het stofzuigen even gaan zitten met '

tekenwerkje.

Je ziet: er gebeurt hier veel even.

Nu dan even achter de laptop.

Gisteravond zette ik de laatste steekjes 

aan de 

"Lieve Lita" quilt.

Hij is af.

En ik kan verzekeren:

Dat was echt niet eventjes werk.

Dat wordt vandaag weer hexjes rijgen.

En de blauwe hexagonquilt verder doorrijgen.

Voor de nieuwe hexjes kan ik ook weer

putten uit de nieuwe lapjes

van de stoffenclub 

van de Quiltster uit Kerkwerve.

Zo'n stoffenclub is telkens weer een klein 

cadeautje om te ontvangen.

En omdat ik graag scrappy werk 

geeft het de nodige afwisseling.

Echt heel veel creatief werk deed ik niet de 

afgelopen week.

Mijn huisje was hard toe aan een stevige 

schrobbeurt.

Dus bleef er niet zoveel energie over voor 

iets gezelligs.

Maar alles is weer schoon.

Er staat weer een klein bloemetje op mijn slaapkamer.

Dat is echt een stukje kleine geluk.

Gewoon een klein boeketje. 

Terwijl de was droogt.

Allereerst even Keesje van de trap plukken!

Die ligt gewoon halverwege op een tree 

te slapen.

Iech!

Ondertussen hou ik ook mijn 

Whatsapp bij.

Ik heb maar 2 handen hoor.

Maar: die zijn wel altijd iets aan het doen.

Zo pakte ik het rode hexjes rijgen weer op.

De "Lieve Lita" blokjes zijn bijna klaar.

Nog 2.

En dan nog 2 rijen aan de quilt zetten.

Die ik al volop gebruik.

Nou ja, nu is het wel een beetje warm.

En het is hier hardstikke droog.

Er valt geen druppel.

De regenton is helemaal leeg.

En dan te bedenken dat vorige week de A20 bij 

Vlaardingen nog onder water stond.

Nou, hoe ver is dat nu weg? 

Misschien 10 kilometer?

De eerste rode hexjes zitten al meer dan een jaar 

opgeprikt.

En al die tijd staan ze ook in de woonkamer

tegen het achterraam.

Dus het werd tijd.

Ik las het boek: "De Ierse sleutel"

van Daisy O'Shea.

Lekker zomerlezen.

Het is een flinterdun verhaaltje.

En ik moest er eerst even inkomen in 

welke tijd het speelde.

Nou, eerst werd er gesproken over de aanschaf van een

elektrische schrijfmachine.

O, die gebruikte ik in de jaren 80! 

Maar al snel ging het over een computer met 

floppy's.

O, wie weet nog wat dat waren.

Ik heb er goede herinneringen aan.

Je had een opzetdiskette.

Als dat vreselijke ding het niet meer deed

zette je zo de boel weer goed.

Dat vreselijke ding is natuurlijk de computer.

Voor mij blijft het een haat-liefde verhouding.

Ik moet nog steeds mijn printer aan deze nieuwe 

laptop hangen.

En waarom dat nou niet lukt?

Ik moet nu echt hulp in gaan roepen.

Maar ik dwaal af.

Dat boek.

Gezellig zomerlezen dus.

Het verhaal gaat niet zo diep.

De hoofdpersoon verlaat met haar dochtertje haar man 

in Engeland.

Ze gaat naar Ierland.

Van haar Ierse grootmoeder heeft ze de sleutel

van haar huis daar gekregen.

En natuurlijk loopt het goed af. 

 

Alleen op Maandag!

Alleen op Maandag vechten de hondjes

om een plekje 

in het atelier.

Ze willen allebei eerste rang zitten 

om naar buiten te kijken.

Dus staat Keesje bovenaan de trap

Puck op te wachten.

Om hem eerst een beetje te plagen.

Verderop in de week doen ze het nooit.

Ze kunnen overal vrij lopen als ik boven ben.

Misschien is het omdat we allemaal

tegelijk naar boven gaan.

 

De "lieve Lita" quilt groeide maar met 1 blokje. 

Het is echt zomer en komkommertijd.

Verleden week kon ik ook niet meer rekenen: 

24 min 16 was ineens 6.

Waar komt dat vandaan.

Diëtisten rekenen zich over het algemeen ongans de hele dag.

Dus dat kan beter.

Nou, nu nog 7 te gaan.

 

Eindelijk kon ik aan de eerste mouw van het vestje beginnen.

Het is maar goed dat het mooi weer is.

Want het jurkje waar het vestje bij moet is best wel warm.

Dat komt vast wel goed.

Zomertijd: tijd om te lezen in de tuin onder de boom.

Twee aanraders.

Een ouwetje: De Lelievallei van Tracey Rees.

Eind 19e eeuws drama. 

Leest lekker weg.

En "Als scheuren in de aarde."

Ik liep er eerst een beetje omheen.

Het werd aangeprezen als een boek dat zich zou kunnen meten met 

"Daar waar de rivierkreeften zingen".

Een boek waarin ik verdwaalde.

En dus nooit uitlas.

Dat boek speelde in de VS.

En daar lees ik gewoon niet graag over.

Dit speelt in  het VK. In Dorset.

Kijk, dan heb je me al.

Maar dat Dorset speelt helemaal geen rol.

Mooie plotwendingen.

Maar ook een beetje voorspelbaar.

 

Dak.

Een spreekwoord zegt:

"Je moet het dak repareren als de zon schijnt is"

Nou, dat deed Mevrouw Rafel ook.

Maar dan met haar wantjes.

Sinds februari lag er al een halfaffe want in een breimandje.

Dus het werd tijd om die eens op te pakken.

Dat ging nog best vlot.

Alleen die duimpjes.

Dat is een vreselijk pruts werk met ieniemienie naaldjes.

Die eigenlijk ook net te dun zijn voor het garen.

Hoeps, weer een naaldje eruit.

Nee, dat is geen werk om naar uit te zien.

Verder werkte ik aan de 

 

"Lieve Lita" blokjes.

Dat gaat niet hard meer.

Ik wil naar 12 x 16 blokken.

Er moeten nog 2 x 12 blokken aan.

Maar het dichterbij het einde in zicht komt,

hoe langzamer ik ga werken.

Van de 24 zijn er nu 16 af.

Nog 8 blokjes.

Ik ga het nog missen! 

 

Proef.

Op de een of andere manier is werken op 

een nieuwe laptop

net hondjes dresseren.

Hij is nog niet zo ingesteld zoals ik dat graag zie.

"Wat doet ie nu?"

Maar kijk ik ben er weer.

Ha, ik had het nog niet geschreven of er popte iets op.

O,o,o!

Ik wilde alleen een foto invoegen.

Kijk, deze dame wilde ik laten zien.

Ze is nog niet helemaal af.

Zo meteen ga ik ermee aan de slag.

Wantjes afbreien misschien kon dat.

Het was een van de dingen die wel lukte met het 

warme weer.

Met een waaier die ik in de Hema vond was het te doen.

Nu nog de duimpjes afbreien.

Voor het vestje was het veel te warm.

Al die wol op mijn schoot.

Toch ben ik bijna bij de boord onderaan.

En .. kan het niet laten:

Ik breide een proefje van de 

Northeasterly deken.

Het patroon is te koop op Ravelry.

Ik wilde kijken of het me zo lukte.

De deken wordt gebreid van sokkenwol.

Maar zo zei ik tegen mezelf: begin er niet aan! 

Ik heb  nog een sokkenwol dekentje van 

kleine vierkantjes.

En dat is een vreselijke klus geweest.

Nooit aan beginnen dus.

Hallo Allemaal!

Gewoon even een paar woordjes.

Weet je nog dat de nieuwe laptop was besteld.

Nou, hij was er al een paar dagen.

En behalve dat het heet was is zo'n laptop overzetten 

nou geen super gemakkelijk klusje voor

Mevrouw Rafel.

 Ha, zelfs mijn foto's kan ik vinden.

Maar dit is echt niet goed voor mijn bloeddruk.

Behalve dat ik nodig deze laptop in gebruik wilde nemen

is ook de huishouding in kleverige toestand.

Wat een warmte.

Met twee hondjes en natte snoeten heb ik het idee 

dat het overal smoezelig is.

Dus moet er eerst vandaag en morgen gepoetst worden.

De afgelopen dagen waren echt om te lummelen.

Wat een prachtig woord is dat toch,

lummelen.

Eerdaags komt er een echt blogje.

Tot dan!  

Hansje in "t Bessenland.

Het is wel een klassieker:

Hansje in 't Bessenland van Elsa Beskow

 En we gebruiken de titel ook om aan te geven

dat we ergens in verdwaald zijn geraakt waar 

geen touw aan vast te knopen is.

Of geen hond met een staart uit te trekken valt.

Pfft.

Ik had bedacht dat een nieuwe laptop geen luxe was.

Op naar de computerboer.

"Nee!"

Daar zetten ze wel alles over.

Maar...

Ik moet maar hopen dat het goed komt.

ik dacht steeds: "waar heb je het over?"

Je weet een Mevrouw Rafel en een computer:

dat zijn geen dikke vriendjes.

Nu kun je me altijd nog volgen via Instagram

op 

@rafelsenrozen

Mocht het zijn dat je niks meer hoort:

dan is er iets mis gegaan.

Die arme Hansje. Hij gaat bessen plukken voor de 

verjaardag van zijn moeder.

Kan ze niet vinden.

En a la Alice in Wonderland tovert 

de bessenkoning hem tot een klein mensje.

Komt het helemaal goed met de bessenplukkerij.

Dat zal nu ook wel gebeuren.

 Ik heb er nooit veel vertrouwen in.

Dat computergedoe.

Ik hoorde ook op de radio dat studenten geen scriptie

meer zouden hoeven schrijven.

Dat kan AI beter.

Oei, denk ik dan: en wat nu in je werkzame leven? 

Ik heb vaak wetenschappelijk onderzoek begeleidt en

dan is het wel handig als je een goed 

lopend verslag kunt schrijven.

En nee, dat zijn nieuwe bevindingen,

dus AI weet het nog niet.

Ha! 

Wat een taaie kost.

Dit was toch een handwerkblog zal je denken.

Nou, vooruit.

Ik zat ijverig witte hexjes te rijgen voor 

de bloemetjes hexagon.

Eest wilde ik hem zo maken.

Dat werd pas echte chaos! 

En nu net zag ik een leuke hexagonbloemen quilt

@stinsplace

op Insta.

De maakster deed om de bloem nog een ring hexjes.

Dat ga ik ook proberen.

Want zelfs de bovenste versie is nog niet naar mijn zin.

Nog even een boekentip: 

het vierde deel van de serie over St.Kilda

van Karen Swan is uit.

Ik ben fan van Karen.

Heerlijk plotwendingen.

En ineens valt alles uit de vorige drie boeken,

die ik eerst allemaal herlas, 

op zijn plaats.