Acheroverleunstand.

Volgens mij bestaat het 

woord

helemaal niet!  

Maar dat is wel hoe ik in het leven stond 

de afgelopen week.

Eerlijk gezegd heb ik de boel graag

"op een rijtje".

Je kent het wel de kasten netjes, 

het huis opgeruimd.

In de tuin alles op 

"spruitenmaat"

zoals we hier wel zeggen.

Alles netjes op een rijtje.

Misschien ben ik er te lui voor

of 

was het gewoon te warm.

In ieder geval heb ik zoveel disipline 

dat er iedere week weer een  blogje komt.

Het was echt weer om te lezen.

Ik las dit boek van Sarah Lark 

achterelkaar uit.

Het derde  deel van een trilogie.

En had de eerste 2delen niet gelezen.

Dat is echt niet erg.

Het is alleen goed opletten wie wie ook

alweer was.

Gedeeltelijk berust het verhaal op

waar gebeurde feiten.

Voor een deel is het fictie.

Het was een week om heerlijk onder

een boom te zitten en te lezen.

Hoewel het voor onder die boom ook dikwijls te warm was.

 Ik deed nog een leuke ontdekking: 

naast de RK kerk

achter de pastorie ligt een prachtige tuin.

Nooit geweten terwijl ik er bijna mijn hele keven dichtbij woon.

Op Open Monumenten Dag mochten we erin.

Zo heerlijk met het warme weer.

Ik deed nog een steekje aan de hexjes.

Terwijl Keesje bezig was om mijn vloerkleed op te eten..

Hij heeft vast en zeker ergens aandelen in 

woninginrichting.

Dat kleed gaat er helemaal aan.

Gisteren nog eventjes gespeeld met mijn  gelliplate.

Dat doe ik in de keuken want al die verftroep op het atelier

terwijl er ook stofjes liggen

is geen goed idee.

Handig hoor zo'n keukenmachine.

Oh, ik typ nat hiernaast de labels in voor 

onder het blog.

Onder het hoofdje Keesje zit een hele andere Keesje.

Herinner je hem nog?

Even een foto maken.

Kijk: nog een Keesje.

De pop die ik ooit van mijn moeder kreeg 

omdat ik niks voor mijn verjaardag wist.

"Vroeger wilde je altijd een pop" zei ze.

"Ik koop gewoon een pop hoor!"

En zo kwam dit Keesje bij ons wonen,

Hoe kwam hond Keesje nou aan zijn naam?

Wel officieel heet hij 

Jewel of Tibet Benedict.

Dat Benedict mocht ik zelf uitzoeken uit een 

rij namen.

Zijn broers heten Benjamin en Bradley

en zijn zusje die naar Frankrijk ging Bonita. 

Tja, hoe kies je een naam.

Na een lange rij van Whiskey via Melvin naar Jimmy en Nikki.

Ptolomy, Lizzy en Puck nu ?

De werktitel was Pip.

En zo ging ik met mijn moeder alle namen af.

Tot op een dag Koosje voorbij kwam.

Daarvan kwamen we op Keesje.

De oude mevrouw klapte enthousiast in haar handen en 

riep "Ja, dat is leuk!"

Dus werd het Keesje.

Maar wel nadat ik verschillende familieleden die 

Kees heten gepolst had. 

Dus zijn er nu twee Keesje.

Overigens past de naam hem erg goed.

Zoals Puck een echte puk is.

Wat is het toch een kleine bangerik!

Is Keesje is ondernemend en wat feller.

Maar allebei hardstikke bang van water.

Ze willen echt niet in een badje.

Maar een ijsje met dit weer:

Graag!.

Gaan we dat regelen.