Goedemorgen allemaal.
De paastak staat weer.
Het was echt tijd om het in huis weer gezellig te maken.
Al die regen.
Maar nu is het heerlijk zonnig en de tuin roept.
Ik moet nog heel wat klaar maken zo na de winter.
Deze week kostte de vogelsjaal de meeste tijd.
Ergens was iets fout gegaan en dat werd
achteruit breien.
En misschien wel een beetje onneuzen,
zoals we dat hier noemen.
Dat onneuzen kwam me ook wel te pas bij het
afmaken
van deze quilt.
Hij is inmiddels meerderjarig
en
hoort allang het huis uit te zijn....
Ik maakte hem in 2003.
21 jaar geleden dus.
Begon optimistisch met doorquilten.
Heel lang geleden.
Inmiddels doe ik het zo.
Want dat fijne werk gaat echt niet meer.
Rustiek dus.
Ergens in mijn hoofd is er een stemmetje dat zegt:
"Maar dat kan toch niet!"
Ooit was ik beginnend quiltster en op een cursus
had en medecursist het over een quilt
die zo lelijk gequilt was,
het leek wel of de rijgdraden er nog in zaten!
En dat heeft een plekje in mijn hoofd gekregen.
We maakten het patroon in onze quiltgroep.
De inspiratie was een van de antieke quilts van
het Quiltersgilde.
Maar we wilden het een moderne twist geven.
Wat was het die zomer warm.
Ik zat iedere middag heerlijk hier op het noorden in
het atelier.
Tafel voor het raam.
Radio op Tour de France.
Een mooie herinnering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten