Uitgebreid oranje.

Vaste lezers weten het wel:

mevrouw Rafel is gek op oranje.

Alleen niet op dit oranje.

Dit is de code die mijn moeders verpleeghuis

gebruikt

als er verdenkingen van corona zijn.

Je mag er wel in, maar liever niet.

En het zijn allemaal dagkoersen.

Jammer dat het weer zover heeft moeten komen.

Maar ik zet de schouders er weer onder.

Ik leef graag.

Er is bij mij altijd wel een lichtpuntje.

Ook met oranje! 

Ik nam het mochilla haken, waarbij je 

de draden meeneemt

om later in te haken

weer op.

Was er al langer mee bezig.

Maar het was ook wel meters maken.

Ik had de slag in ieder geval niet snel te pakken.

Klein beginnen: 

de bodem van het kleinste tasje uit het boek is klaar.

Nu komt het leuke deel:

een mooi patroon inhaken.

Eigenlijk deed ik niet zo heel veel de 

afgelopen weken.

Ik kon heel veel uitgestelde zorg inhalen.

Eindelijk.

En eindelijk weer nieuwe protheses

en armkousen.

Daar moet je ook altijd een paar keer terugkomen.

Was er maar druk mee.

Ooit beloofde ik mezelf

zo'n leuk konijn van

Julie van little cotton rabbits te gaan breien.

Nou ja, het werd een hond.

Na zo'n uitputtende dag 

is een armpje van 14 steken en 25 toeren nou

net wat ik nodig heb:

toch iets af.

Wij zeggen hier: het is op een oor na gevild.

Ha, nog een oor.

En waar ik het meest tegenop zie:

beentjes met schoentjes.

Komt vast goed.

Herinner je die mouwen van mijn roze vest nog:

dat viel erg mee.

Maar dat breien is saai.

En het is zo gezellig met een goed gevulde 

mand op de bank.

Ik ging nog even mijn foto's door:

niks spannends! 

Ik sluit af met een foto van het dorp

met de Oude Kerk

en een stukje van het 

Heilige Geesthofje.

Dat hofje borduurde ik ooit voor mijn persoonlijke merklap.

Natuurlijk is ie niet af.

Maar hij ligt onder handbereik.

En daar is het Hofje.

En de hele lap.

Ik denk ook dat ik hem nooit afmaakte omdat mijn moeder 

nog leeft.

Heel gek.

Wat het precies is weet ik niet.

Maar iets houdt me tegen om de lap nu af te borduren.

Bovendien ben ik geen fan meer van 

kruissteek.

Wie weet komt ie ooit af. 

Hij gaat weer de kast in.