Een spreekwoord zegt:
"Je moet het dak repareren als de zon schijnt is"
Nou, dat deed Mevrouw Rafel ook.
Maar dan met haar wantjes.
Sinds februari lag er al een halfaffe want in een breimandje.
Dus het werd tijd om die eens op te pakken.
Dat ging nog best vlot.
Alleen die duimpjes.
Dat is een vreselijk pruts werk met ieniemienie naaldjes.
Die eigenlijk ook net te dun zijn voor het garen.
Hoeps, weer een naaldje eruit.
Nee, dat is geen werk om naar uit te zien.
Verder werkte ik aan de
"Lieve Lita" blokjes.
Dat gaat niet hard meer.
Ik wil naar 12 x 16 blokken.
Er moeten nog 2 x 12 blokken aan.
Maar het dichterbij het einde in zicht komt,
hoe langzamer ik ga werken.
Van de 24 zijn er nu 16 af.
Nog 6 blokjes.
Ik ga het nog missen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten