Lappenmand.

Een kort blogje deze keer.

Mevrouw Rafel is een beetje in de lappenmand.

Hoewel ze al wel weer wat opknapt.

Bovendien gebeuren er helemaal geen spannende dingen.

 De kerstboom mocht weer op.

Wat is dat toch gezellig.

Na jaren een boom met witte versiering gehad 

te hebben, 

is het al weer een paar jaar een gezellige 

bonte boom.

En de echte boom is geruild 

voor een neppe.

Dat is toch wel handig hoor.

Lichtjes er al in.

Wat een drama was dat vroeger thuis in de jaren '50.

De echte boom,

vreselijk groot en meestal krom

werd aan een deurknop gebonden.

Je kon alleen nog de kamer in via de keuken.

En er werd de hele dag geroepen:

"Denk om de boom!"

Nee, een kerstboom moet echt niet in de weg staan.

Verder werd dat bakbeest altijd de dag na Kerst

afgehaald.

Op een verjaardag zag mijn moeder dan haar zusjes,

waarna de competitie begon:

"is jouw boom al weg?"

Tegenwoordig mag mijn boom tot 

Driekoningen staan.

Tja, waar zou dat vandaan komen?

En wat er verder gebeurde?

Lapjes rijgen voor de "Lieve Lita  quilt.

Het is een vreselijk werk.

Maar het resultaat is zo leuk.

Door het doorrijgen wil iedereen erover aaien.

Wordt hij helemaal niet vies van...

Voorlopig ga ik nog even door.

Dat zo intensief doorrijgen is wel heel 

zwaar voor mijn handen.

En... het hoefde nog niet: de watermeter opnemen.

Iedere keer als ik mijn mail open denk ik:

nee, toch de watermeter nog niet....