maandag 9 december 2019

Klein geluk.

Het wordt hoog tijd om een wat van me te laten horen!

Mijn vorige blogje 
was alweer 2 weken geleden.

En ik moest toch de laptop erbij pakken
omdat ik een rokje 
moest bestellen voor de oude mevrouw.

Bloggen op de laptop
gaat toch het gemakkelijkst! 

Nog steeds ben ik erg druk met de mantelzorg.

Toch waak ik ervoor om niet over
mijn grenzen heen te gaan.

Ooit heel lang geleden had ik al eens een
burnout.
En ik hoef dat echt geen tweede keer.

Toen noemden we het ook nog niet zo.

Ik verdedig dus mijn grenzen
misschien wel een beetje te fanatiek.

Wat ik er vooral van leerde is dat
je het kleine geluk
niet moet overslaan.

Dat kleine geluk is voor iedereen anders.


Voor mij is dat even tekenen,
een lapje aan elkaar zetten,
toch dat stekje uit de tuin verpoten,
ook al denk je wat een werk!

Schepje halen, lapjes snijden,
tekenspullen voor da dag halen.

Een halfuurtje eerder naar bed met een
gezellig boek.


Zo lukte het om een sliert mandjes aan elkaar
te zetten.

Er ligt nog zeker een stapel van
40 kant en klare mandjes.

En heel veel setjes liggen gesneden en wel klaar.

Ik maakte zelf 4 nieuwe mandjes de
afgelopen week.


De kerstboom staat.

Nee, ik hoef er niet het halve huis voor te verzetten!

Vroeger thuis hadden we altijd een
gigantische boom.
De stoelen moesten opzij.
Er werd een deur afgesloten.
En mijn moeder, die altijd bang was dat het gevaarte
om zou vallen, bond die boom met een touwtje
aan de deurknop.

"Niet aan de deur! Denk om de kerstboom!"

heeft zo'n indruk achtergelaten
dat ik ervoor pas om
zoiets ook te proberen.

Trouwens, de hele versiering past in 1 schoenendoos.




Wat ik ook nog deed:
een halfuurtje schilderen.

Soms is dat ook gewoon genoeg.
Af en toe kost het tijd om na te denken
hoe het nu verder gaat....

Nog een nieuwtje:
ik zit tegenwoordig op Instagram.

Lange tijd wist ik Facebook
buiten de deur te houden.

Maar dan komt de dag
dat het zonder Whats App lastig wordt.

Dan ook maar naar Insta.

Veel mensen die ik volgde op hun blog doen dat
allang niet meer.
En nu vind ik iedereen weer terug.

Toch wel handig.

Op
@rafelsenrozen
kun je me vinden.







3 opmerkingen:

  1. Eenmaal een burn-out achter de rug dan blijf je waakzaam. Dat herken ik, luister naar die signalen en negeer ze niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Na mijn eigen burn-out, ben ik erg alert op mezelf geworden. Goed dat jij dat ook doet.
    En wat is het dan fijn om zulke leuke hobby’s te hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. O leuk dat je nu ook op insta zit, ben je gelijk gaan volgen! Hoop wel dat je nog blogjes blijf schrijven want ze zijn altijd zo leuk!

    BeantwoordenVerwijderen