vrijdag 18 september 2015

Een vrije dag.

Vrijdag is mijn vaste vrije dag.
Geen gedoe in de huishouding, geen mantelzorgtaakjes.

Alleen koken bij de oude Mevrouw 
Maar ja, dat kan net zo makkelijk als je zelf wilt.


Vanmorgen ging ik weer eens aan de slag met lapjes.


Ooit hadden we als quiltgroep een plan om een quilt
van oude stofjes te maken.
Daar kwam weinig van terecht.
Eert moesten er stofjes gespaard worden.
En tegen de tijd dat ik een lekker stapeltje had
was de groep ter ziele.


Er zitten allerlei schatten in het mangelbakje.
Door de tijd maakte ik zelf "oude lapjes".
Want ik had niet zo heel veel. 

En nu ik veel wil afmaken is het wel leuk om 
daar even mee aan de slag te gaan.
Tekenen lukte vandaag niet zo goed.
Die rare zeldzame auto-immuunziekte maakt dat ik ook
 reuma erbij ontwikkel en vandaag waren mijn handen
niet goed genoeg om intensief te werken.
Ik denk dat ik ook vaker met de naaimachine ga werken.
En je weet: Mevrouw Rafel en de naaimachine zijn geen dikke vriendjes! 

"Het draaiorgel"
heette de machine bij ons thuis. 
En ook bij mij.

Mijn moeder had voor de oorlog natuurlijk een handnaaimachine.
En zij maakte veel kleding zelf en er was 
altijd wel verstelwerk met drie jongere broers. 
Mijn opa die de hele dag hard op het land gewerkt had
plachtte dan op te merken: 
"He, moet dat dat draaiorgel op tafel?"
Want die machine rammelde en ratelde dat het een aard had. 

Ik ben eigenlijk wel benieuwd of jouw naaimachine 
 ook een eigen naam heeft!  

Vorige week pakte ik het tekenen wel op.


Dit werkje is nog onderweg.
Want  van een vrije dag blijft echt niet zoveel tijd over 
om even op mijn ateliertje te spelen. 


De tuin vraagt ook tijd.
Mijn moestuin bij de oude mevrouw heb ik langzaam 
laten volgroeien  met bloemen.
De tijd ontbreekt me om echt goed voor alles te zorgen.

Maar ik had wel aardbeien in een pot.
En de uitlopers legde ik af en pootte ik 
vorige week vrijdag in potten voor volgend jaar.


Er waren zoveel plantjes dat ik er zelfs nog een paar kon weggeven!

  

3 opmerkingen:

  1. Vervelend dat je ziekte ook uitwerking heeft op je handen en het tekenen niet lukte. Hierdoor ging je wel weer met je ooit begonnen werkje aan de slag. Wat een mooie verzameling rode lapjes heb je opgebouwd. Mijn naaimachine heeft geen naam maar wel een warme herinnering....ik kreeg hem van mijn Oma op mijn 16e verjaardag.
    Sterkte !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn dat het je, ondanks het feit dat de handen soms niet willen, lukt om toch zulke mooie dingen kan maken! De ene keer zal dat wat prettiger gaan dan de andere... maar ik bewonder jouw maaksels en creativiteit altijd zeer :)))

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha ha. Die naam ik noem hem altijd mijn pfafje ,maar die naam had ie al .....
    En vervelend die handen ,maar evengoed blijf je lekker bezig dat vind ik knap .

    BeantwoordenVerwijderen