Een vrije dag.

Vrijdag is mijn vaste vrije dag.

Geen gedoe in de huishouding, geen mantelzorgtaakjes.

Alleen koken bij de oude Mevrouw 

Maar ja, dat kan net zo makkelijk als je zelf wilt.

Vanmorgen ging ik weer eens aan de slag met lapjes.

Ooit hadden we als quiltgroep een plan om een quilt

van oude stofjes te maken.

Daar kwam weinig van terecht.

Eert moesten er stofjes gespaard worden.

En tegen de tijd dat ik een lekker stapeltje had

was de groep ter ziele.

Er zitten allerlei schatten in het mangelbakje.

Door de tijd maakte ik zelf "oude lapjes".

Want ik had niet zo heel veel. 

En nu ik veel wil afmaken is het wel leuk om 

daar even mee aan de slag te gaan.

Tekenen lukte vandaag niet zo goed.

Die rare zeldzame auto-immuunziekte maakt dat ik ook

 reuma erbij ontwikkel en vandaag waren mijn handen

niet goed genoeg om intensief te werken.

Ik denk dat ik ook vaker met de naaimachine ga werken.

En je weet: Mevrouw Rafel en de naaimachine zijn geen dikke vriendjes! 

"Het draaiorgel"

heette de machine bij ons thuis. 

En ook bij mij.

Mijn moeder had voor de oorlog natuurlijk een handnaaimachine.

En zij maakte veel kleding zelf en er was 

altijd wel verstelwerk met drie jongere broers. 

Mijn opa die de hele dag hard op het land gewerkt had

plachtte dan op te merken: 

"He, moet dat dat draaiorgel op tafel?"

Want die machine rammelde en ratelde dat het een aard had. 

Ik ben eigenlijk wel benieuwd of jouw naaimachine 

 ook een eigen naam heeft!  

Vorige week pakte ik het tekenen wel op.

Dit werkje is nog onderweg.

Want  van een vrije dag blijft echt niet zoveel tijd over 

om even op mijn ateliertje te spelen. 

De tuin vraagt ook tijd.

Mijn moestuin bij de oude mevrouw heb ik langzaam 

laten volgroeien  met bloemen.

De tijd ontbreekt me om echt goed voor alles te zorgen.

Maar ik had wel aardbeien in een pot.

En de uitlopers legde ik af en pootte ik 

vorige week vrijdag in potten voor volgend jaar.

Er waren zoveel plantjes dat ik er zelfs nog een paar kon weggeven!