Allereerst even Keesje van de trap plukken!
Die ligt gewoon halverwege op een tree
te slapen.
Iech!
Ondertussen hou ik ook mijn
Whatsapp bij.
Ik heb maar 2 handen hoor.
Maar: die zijn wel altijd iets aan het doen.
Zo pakte ik het rode hexjes rijgen weer op.
De "Lieve Lita" blokjes zijn bijna klaar.
Nog 2.
En dan nog 2 rijen aan de quilt zetten.
Die ik al volop gebruik.
Nou ja, nu is het wel een beetje warm.
En het is hier hardstikke droog.
Er valt geen druppel.
De regenton is helemaal leeg.
En dan te bedenken dat vorige week de A20 bij
Vlaardingen nog onder water stond.
Nou, hoe ver is dat nu weg?
Misschien 10 kilometer?
De eerste rode hexjes zitten al meer dan een jaar
opgeprikt.
En al die tijd staan ze ook in de woonkamer
tegen het achterraam.
Dus het werd tijd.
Ik las het boek: "De Ierse sleutel"
van Daisy O'Shea.
Lekker zomerlezen.
Het is een flinterdun verhaaltje.
En ik moest er eerst even inkomen in
welke tijd het speelde.
Nou, eerst werd er gesproken over de aanschaf van een
elektrische schrijfmachine.
O, die gebruikte ik in de jaren 80!
Maar al snel ging het over een computer met
floppy's.
O, wie weet nog wat dat waren.
Ik heb er goede herinneringen aan.
Je had een opzetdiskette.
Als dat vreselijke ding het niet meer deed
zette je zo de boel weer goed.
Dat vreselijke ding is natuurlijk de computer.
Voor mij blijft het een haat-liefde verhouding.
Ik moet nog steeds mijn printer aan deze nieuwe
laptop hangen.
En waarom dat nou niet lukt?
Ik moet nu echt hulp in gaan roepen.
Maar ik dwaal af.
Dat boek.
Gezellig zomerlezen dus.
Het verhaal gaat niet zo diep.
De hoofdpersoon verlaat met haar dochtertje haar man
in Engeland.
Ze gaat naar Ierland.
Van haar Ierse grootmoeder heeft ze de sleutel
van haar huis daar gekregen.
En natuurlijk loopt het goed af.
