donderdag 19 februari 2015

Draad.

Langzamerhand ga ik de draad weer opnemen.

Maar allereerst wil ik iedereen bedanken voor alle 
beterschapswensen.


Als quiltster neem ik ook letterlijk de draad weer op. 


De vingerhoedjes krijgen er weer wat randjes bij. 

Ik zet telkens een nieuwe reep van 12 blokjes aan het bestaande deel.
Hoe anderen dat doen weet ik eigenlijk niet.

Ik vermoed dat sommigen eerst een wat groter blok maken en 
dat aan elkaar zetten. 
Het lastige bij die kleine stukjes stof is om op den duur een 
goede verdeling van de stof aan te houden.

Door de tijd ( ik ben er al eeuwen mee bezig) komen 
er nieuwe stoffen bij en raken oude stofjes op.
Om dan nog een evenwichtige verdeling te krijgen is 
lastig.

Tot nu toe ben ik ben tevreden over het resultaat.

De draad weer opnemen betekent ook het 
breiwerk weer opzoeken. 


Gezellig streepjes breien aan de retrosjaal 
door de oude Mevrouw Rafel hardnekkig 
"het museumstuk" genoemd. 


Bij een van de laatste "Mollie Makes" zaten lieve bamboenaaldjes.
Natuurlijk moest ik eventjes proberen hoe ze werkten.

Sweet memories!
Op dit soort naaldjes leerde ik als vierjarige breien.

Nadat ik stampvoetend verklaarde dat ik nooooit breien zou leren,
(niet zo gek als je een tunische haaknaald gebruikt
en daar de wol om gaat zitten winden!)
vroeg mijn moeder aan mijn tante in Engeland of ze 
bamboenaaldjes wilde sturen.
En daarop leerde ik mezelf breien.

Ik pluk er nu de vruchten van want ik leerde 
mezelf met de linkerhand breien en
op school leerde ik het met rechts.

Daarom brei ik heel gemakkelijk fair isle met 2 draden! 

Op de foto ook de laatste lapjes van de stoffenclub van 
Birdblocks.
Het jaar zit er voor me op en ik moet eerst maar eens 
een bestemming vinden voor al die stofjes. 

  
Voor Valentijn had ik dit fluwelen hart opgezocht.
Ooit gemaakt met onze onvergetelijke quiltgroep.


Ik versierde het fluweel met kraaltjes en een gelmediumafdruk
van een krantenfoto.


Voor de achtergrond koos ik uit mijn borduurkoffertje de
geboortelap van mijn hondje Nikki.


Klein stoute Nikki had een vergrote slokdarm en 
hij is maar 5 jaar geworden.
Maar door deze lap waarvan ik het patroon in een 
Amerikaans borduurblad vond 


leeft hij toch nog een beetje voort.



10 opmerkingen:

  1. Fijn dat het weer beter met je gaat. Het valt niet mee deze winter met al die griep mensen.
    Helemaal schattig, je hart!
    groetjes
    Wietske

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn dat het water beter met je gaat. Geef het de tijd. Je vingerhoedjes worden leuk. Ik ben er ook aan begonnen en heb eerst eens geteld hoeveel de anderen in een rij doen,. dus ik ben nog aan de eerste rij bezig en wat je zegt, dit voorraadje raakt op en er komen weer andere bij. Maar dat is geloof ik ook een beetje het idee. Het maken van restjes of krijgertjes. Sterkte verder en groetjes van Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik bedoel in de eerste zin: wat i.p.v. water.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fijn te horen dat het weer wat beter gaat. De geboortelap is prachtig. Een pracht aandenken

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Fijn om te lezen dat het weer beter gaat met je, en je bent meteen al weer met heel wat projecten bezig... Leuk hoor allemaal... mooie kleuren ook...
    Ik wens je een heel fijne dag en een heerlijk weekend,
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Fijn dat het beter gaat ,heerlijk weer je blogje

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat fijn dat het weer beter gaat en je de draden weer oppakt. Mooi geboortelapje.
    Fijn weekend,

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Fijn dat je weer opgeknapt bent en weer volop bezig met naald en draad.
    groetjes, Evelyne

    BeantwoordenVerwijderen