vrijdag 15 augustus 2014

Klein geluk.


Allereerst dank je wel voor alle beterschapswensen.
Het gaat beter maar ik ben nog niet genezen.

Van "het zit op de bank en het zapt" ben ik gegaan naar
"het zit op de bank en het breit (af en toe een steekje"). 

Toen ik afgelopen week met de hondjes een blokje omging zag ik 
een van mijn buurtjes in de struiken verdwijnen en 
met een mand vol sierappeltjes weer tevoorschijn komen. 

Oh, dat is leuk! 
Dus verdween ook Mevrouw Rafel tussen  de struiken
met de hondjes om appeltjes te plukken en haar zakken vol te stoppen.

Daarna maakte ze dit herfstachtige hartje op de vensterbank



6 opmerkingen:

  1. Gelukkig gaat het dan beetje bij beetje wat beter...en wat leuk dat hartje van appeltjes...je zou het zo zelfs nog aan een ijzerdraad kunnen steken in deze vorm!

    lieve groetjes
    Angeline

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh, gelukkig, je bent er nog.. Ik begon me al wat zorgen te maken ;)) rustig aan, hoor!
    Gooi er nog zo'n tegendraads quiltboeken tegen aan, dat helpt ook in het genezingsproces.....
    Maar, alle gekheid op het stokje: voorzichtig, rustig aan en zo komt het vast weer goed. En dat hartje is al een bewijs!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een mooi appelhartje heb je ervan gemaakt!!
    Lieve groetjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. En wat een mooie foto. Dat is er 1 om af te laten drukken en in je atelier te hangen zodat je heeel lang van de appeltjes kunt genieten.

    Groetjes, Suzanne

    BeantwoordenVerwijderen