Of liever gezegd Doornroosjes.
Maar of ze echt wakker gekust zijn door de prins.
Nou nee, afgelopen week haalde ik 2 werkstukken
uit hun winterslaap.
De dominosquare deken.
Dat is al een hele oude.
Ik begon eraan in 2011.
Dat weet ik nog zo goed omdat 21 jaar na
mijn borstamputatie ik ineens
een oedeemarm kreeg en moest gaan zwachtelen.
Ik had net het boekje Domino squares breien besteld.
En zat er verlangend naar te kijken.
Maar breien, nee, dat lukte niet.
Ik brei de blokjes van restjes sokkenwol.
En hij hoeft niet af.
Ik kan er altijd een eind aan breien.
Nog een Doornroosje:
de "Lieve Lita"quilt.
Een beetje "kantha"achtig doorgestikte
blokjes van 10 bij 10 cm.
Vreselijk leuk om te doen.
Wel heel arbeidsintensief.
Op de foto zie je de voorkant.
Daar naai ik ook kleine borduurwerkjes op.
En de achterkant.
Het gaat dus om deze blokjes.
Ik vond nog een flinke stapel blokjes die klaar zijn om
weer een rand te maken.
Die kleine borduurwerkjes kunnen alles zijn.
Zo komt dit geborduurde Maria kaakje
toch nog in mijn werk terecht.
Waarom "Lieve Lita"?
En misschien weet je niet eens wie dat was.
Lieve Lita was een rubriek in de
Libelle
waar levensvragen werden beantwoord.
En ik denk dat ik op het moment dat met het werk naar buiten
kwam
nogal last had van de "quiltpolitie".
Zoiets kon natuurlijk niet volgens
een aantal nogal
steeng in de leer
zijnde quiltsters.
Maar goed.
Ze zijn nu weer wakker.
En nu ga je ze ook weer vaker op het blog zien.
