Ze heeft een beetje een wiebelig nekje,
deze jongedame.
En veel haar.
deze jongedame.
En veel haar.
Er gebeurt hier helemaal
niks spectaculairs.
De hexjes quilt rust nog steeds uit.
Daar moet ik eerst meer tijd en rust
voor vinden
om aan elkaar te zetten,
Want dat is een reuzeklus.
En eerst moet ik mijn nieuwe dagboek
wat leuker maken.
Wat gaat daar toch weer veel tijd in zitten!
Ik zocht wat oude portretjes op.
En tekende nog wat nieuwe.
En verder is er het
tijdverslindende
werk aan de vogelsjaal.
Elke naald is weer anders.
En ik schrijf het patroon altijd uit.
Zo van: 8 blauw, 2 rood, 1 blauw.
Het patroon herhaalt zich dan na 32 steken.
Dat werkt voor mij het beste.
Ideaal werk waarbij je echt niet kunt
piekeren
of
verzinnen
welke boodschappen je morgen moet halen.
Bovendien beloonde ik mezelf met een
mooi boek.
Wat is Puckje toch een brekebeentje.
Of een pechvogel.
Nou ja, toch ook weer niet.
Zijn mondje heelt mooi.
Hij kreeg antibiotica en hoewel er afgesproken was
on zijn gebit schoon te maken.
Om te kijken of dat zou helpen,
hoefde dat toch weer niet.
Dus stond ik donderdagmorgen om 8 uur
voor niks bij de dierenarts,
Nou! Wat een fijne meevaller.
Dit weekend was hij alweer stevig aan het knabbelen.
Natuurlijk willen ze allebei
dezelfde knabbel.
Pfft.
Maar dit weekend versprong hij zich en nu moet ik hem de trap op dragen...
Zo te zien wordt dit een kort blogje.
Want ik deed niet zoveel.
Voor mijn nieuwe dagboek heb ik een
borduurtje nodig voor de kaft.
En eigenlijk ben ik een borduurster.
Ik begon al enthousiast op mijn derde.
Sommige lezers kennen de kaften nog wel die ik vroeger maakte.
Zoals deze.
Dat doe ik niet meer.
Het werd ook wel een kunstje.
Maar het staat wel leuk in de kast.
En ook de achterkant mocht er zijn.
Ja! en het wordt lente.
Ik kon de verleiding niet weerstaan en kocht allerlei leuke zakjes zaad
bij de Action.
Spotgoedkoop.
En ik zie wel of ze uitkomen.
Bij de Action denk ik altijd aan het liedje
"Action Anny."
van Jeroens Clan.
Zoek het maar het maar eens op op You Tube.
Ik hoorde het op een avond op Radio 5.
Meestal zit ik 's avonds na de afwas even bij de radio
te spelen met lapjes en draadjes.
En toen kwam het voorbij.
En volgens mij zijn er niet alleen Action Anny's.
Ach, die arme Puck is toch zo aan het
kwakkelen.
Vanmiddag maar weer naar de dierenarts.
Hij heeft een bacteriele infectie in zijn mondje.
En die houden we er haast niet onder.
Vorige week was hij ook al de klos.
Jaarlijkse prik.
En gistoortjes.
Hij heeft heel veel medelijden met zichzelf.
En zit verslagen in een hoekje.
Kwakkelen!
Dat deed de regenton ook.
Alle blokken van de hexjes zijn af.
Nu moet ik ze aan elkaar gaan zetten en eerst de meeste
kartonnetjes eruit halen.
Iech!
Die grote dingen aan elkaar naaien is een vreselijk werk.
Ik heb even een time-out genomen.
Bovendien wil ik er een border langs en
heb nog niet besloten welke kleur dat gaat worden.
Wel iets rustigs.
Dus nu is het 's avonds na de afwas even kijken
wat ik ga doen.
Vanaf 14 juli heb ik bijna iedere avond een uurtje
gehext.
Nu gaat al mijn aandacht naar het maken van hoofdjes.
Voor de Waldorf poppen.
Ik heb het zo lang niet gedaan en er zijn veel
leuke tricks en tips bijgekomen.
Ik leerde het mezelf uit een boekje.
En van een overbuurvrouw die cursussen gaf
en ineens naar de andere kant van het land verhuisde.
"Jij bent handig he?"vroeg ze.
"Nou dan kun je mijn lopende cursus wel even afmaken."
En dat deed ik.
Oh, en nu is er You Tube.
Alles wat je wilt weten op een rijtje.
En nog veel meer.
Zo probeerde ik een tricot onderhoofdje met
needle felting.
En hield een soort kwaaie kabouter over.
Prima.
Niet alles hoeft iets te worden.
Tenminste bij mij niet hoor.
Zo ligt er nu een schattige Pixie
Maar nu heeft ze weer een wiebelhoofd....
ogendraad nog goed zag zitten.
Zeker als je tricot buis gebruikt als onder materiaal.
Dus leerde ik deze te verbergen met een laddersteek.
Het is heerlijk om zo bezig te zijn.
Het was zo lang geleden dat ik zelfs niet meer precies wist welke
naaimachinesteek ik gebruikte.
Dus zocht ik de handleiding op.
En kijk eens;
het patroon van een gehaakt babyjasje.
38 heb ik er gemaakt.
Ik vond er zelfs nog een in mijn moeders linnenkast.
Die moest ik maken voor het kindje dat ik wel wilde
maar nooit kreeg.
Ooit ben ik bezig geweest om bom moeder te worden.
Wat ben ik blij dat ik niet heb doorgezet.
Met al die donorkinderen met 1 vader.
Gezellig hoor, zo'n oud handwerkblad.
Ik was meteen weer vergeten wat ik ook al weer zocht.
Wat ziet ie er onschuldig uit he?
Ik vond hem weer eens comfortabel op de tafel.
En luisteren ho maar.
Dat is denk ik het poezenbloed.
Het is net een kat.
En omdat ik allergisch voor poezen ben
heb ik ook niet zoveel ervaring
met hoe je daarmee omgaat.
In ieder geval heeft boos worden weinig zin.
"Mens stel je niet zo aan" zie ik hem denken.
Terwijl Puck alles doet voor een koekje
heeft Kees zoiets van:
"een koekje, nou ik kan wel zonder hoor!"
Ik heb nog een nieuw zoekplaatje.
Dat derde halve blok wordt uiteindelijk zo als het
plaatje rechtsboven.
Wacht, ik zoek het even op.
Zo wordt ie dus uiteindelijk.