maandag 8 september 2025

O,o,o,!

Dit wordt waarschijnlijk een kort blogje.

Er gebeurde genoeg afgelopen week,

maar wat maakdingen betreft 

was het toch voornamelijk 

hexjes rijgen.

En hexjes aan elkaar zetten.

Voor echte klassieke quilts moet je deze week 

naar de Open Monumenten Dag in 

Naaldwijk.

In de Adrianus kerk aan de Molenstraat is een 

kleine deel van de quilts van de 

overbuurvrouw-van-de-quilts te zien.

De kerk is open op zaterdag van 

10.00 tot 17.00 uur.

Hoe het zondag is weet ik niet.

Even aanvullen: de kerk doet alleen op zaterdag mee met de

Open Monumentendag! 

In ieder geval zullen de diensten denk ik wel 

gewoon doorgaan.

Eens kijken of ik nog leuke foto's heb van 

buufs quilts.

Nou, dat viel niet mee.

Volgens mij staat er in de wolk naast dit blog een 

verwijzing naar quilts van de buurvrouw.

Want ik zocht tot 2020.

Mijn hele leven trok aan me voorbij! 

En vond niks.

Of keek het over het hoofd.


Wel wil ik jullie nog voorstellen aan onze 

nieuwste hond.

Van de Xenos.

Ik kon er niet voorbij! 

Eigenlijk voor het bankje buiten.

Want het kussen is best wel wild.

Gelukkig mocht het van de hondjes.

Ik had ooit een soortgelijk kussen met een poes.

En dat gaf nogal wat gebrom en geblaf

van de hondjes.

Dus een hond erbij.

Een makkelijk klant: hij hoeft geen eten

en niet uitgelaten.



 

maandag 1 september 2025

Rood.


 Tja, hij is wel heel rood.


Dat zie je nog beter als je even inzoomt! 

Ik ben bezig om het eerste blok van de 

rode hexjesquilt te naaien.

Dat blok staat al een jaar tegen het achterraam 

in mijn woonkamer.

Af en toe voegde ik een hexje toe

 Of ik veranderde wat.

Ik vind dit lastiger dan de blauwe hexagonquilt.

Eens even een blauw blok opzoeken.


Dit is niet het eerste blauwe blok.

Maar het voelt wat rustiger.

Nu was dat ook wat gemakkelijker met een voorbeeld.

Misschien weet je het nog.

Ik werd geinspireerd doot Angnes"s quilt van 

Kate van You Tube.

Ken je haar nog niet:

even zoeken op

Kate at the last homely house.

Dus toen kon ik af en toe eens spieken.

Verder was het een 

huis- tuin- en keukenweekje.

Ik vertelde vorige keer al dat ik dat 

keuken en tuingevoel een beetje kwijt was.


Om dat terug te krijgen bakte ik een soda brood.

 Naar een recept van Yvette van Boven.

Snel klaar, niet kneden.

Dat gaf me dat gezellige gevoel terug.

Toch sta ik iedere dag in de keuken.

Eigenlijk kook ik iedere dag alles vers.

Vandaag wordt hutspot.

En ja, het is nog wel een beetje zomer.

Maar er ligt nog zoveel winterpeen.

Netjes alles zelf gesneden en geschild.

Want als echte Westlandse eet ik tussen de middag warm...

Vroeger deed iedereen dat.

Maar die mensen begonnen heel vroeg op het

land of in de tuin.

Vrijdag had ik wat haast.


En ,o, op de foto is het lang zo smakelijk niet.

(Voedselfotografie is ook een vak apart!)

Maar ik vond het plaatje zo mooi.

Dat blauw met oranje. Lekker complementair.

Ik kom welhaast om in de courgettes.

Ik teel ze niet meer zelf.

Dat moestuintje is al lang verleden tijd.

Maar ik krijg weleens wat.

Blijkbaar is de de oogst dit jaar overvloedig.

Dus maakte ik een snel prutje met courgette, tomaten

op smaak gemaakt met wat tomatenpuree,

wat italiaanse kruiden, creme fraiche,

en garnalen.

Met wat pasta en voor het oog ook nog wat sla of rucola

(hier nog niet op de foto) 

is het een snelle maaltijd.

Nu de tuin nog! 




maandag 25 augustus 2025

Uitstelgedrag

De maandagochtend is voor alle 

administratieve klussen.

En natuurlijk ook voor het blog.

Alleen: ik moest me er vanmorgen echt toe zetten.

Dus eerst afwas weggewerkt,

daarna alles gestofzuigd en daarna nog

de wc"s gedaan.

 Echt uitstelgedrag.

Daarna lonkte de tuin en wat is het heerlijk buiten

Misschien nog erop uit.

Genieten van de laatste zomerdagen.

Toch aanpakken.

Hup, laptop open.


 Daar kwam ik jarige Kees weer tegen.

Niet de allerscherpste foto.

Tja, laat maar eens een hond stilzitten met een hoedje op.

In ieder geval was de verjaardag er niet minder 

feestelijk door.

De kleine schooier werd alweer 3 jaar oud.


De hele week stond in het teken van hexjes rijgen.

Gezellig in de namiddag in het zonnetje.


De doos raakt steeds voller.

Ik moet nu eerst op zoek naar blauwe en paarse stof.


Nu het niet meer zo warm is en het "s avonds al 

wat vroeger donker is 

pakte ik ook de pinwheelsjaal weer op.

Nog 10 halve patroontjes.

Dus dat schiet op.

maandag 18 augustus 2025

Huis- tuin- en keukengedoe.

Ooit schreef ik  op dit blog een 

introductie

en noemde mezelf een 

huis- tuin- en keuken meisje.

Soms is zo'n onderdeel aan 

verwaarlozing onderhevig.

De tuin bijvoorbeeld.

In de poort moet ik nodig klimop

snoeien.

Als ik dat niet snel doe gaan de 

buurtjes klagen over 

natte slierten in hun nek.

En de blauwe regen heeft een halfdode

sering overgenomen.

Dat is niet best! 

Zo is het onderdeel bakken in de 

keuken ook een beetje een 

ondergeschoven kindje geworden.

Gedeeltelijk ook omdat ik voorzichtig ben 

met suiker.

Maar gisteren was er dan toch weer een 


Yoghurtcake.

Dus een deeg gemaakt met olie en yoghurt.

Een van mijn favorieten.

Dit keer maar een half recept en dus ook een 

ieniemienie laagje.

Precies een mooie maat om  op te maken 

met rood zomerfruit.

Het recept komt uit een oud Italiaans kookboek.

Recepten met kwark-oliedeeg 

of yoghurt-oliedeeg 

komen nu vaker voor.

Maar nog niet toen ik eind jaren '70 

een wetenschappelijk project begeleide.

Dat project liep al een aantal jaren.

Voordat ik daaraan ging werken was er een proef geweest

naar de invloed van meervoudig onverzadigde vetzuren

op het lichaam.

En daar vond ik dit recept.

Eenvoudig te maken en altijd lekker licht.

Het recept vindt je in de wolk hiernaast.

Het was warm de afgelopen week.

Tijd om wantjes te breien.


Zo'n kleine projectje gaat nog net.

Geen grote lappen die aan je handen blijven kleven.

En wantjes heb je nooit genoeg.


Wat ook heel goed ging was hexjes rijgen.

Kijk eens wat een rijkdom.

Heel veel hexjes.

En zo weet ik van de blauwe quilt:


Je kunt nooit hexjes teveel hebben.

Zo is het veel gemakkelijker kiezen.




maandag 11 augustus 2025

Uit de mottenballen.

Het is een beetje komkommertijd.

Hoewel komkommers tegenwoordig zo'n 

beetje jaarrond worden geteeld.

Even wachten: volgens mij heeft de 

wasmachine aandacht nodig.

Die doet niet aan 

komkommertijd 

met dit weer.

Zo, die is ook weer tevreden.

Ik rijg op dit moment eigenlijk 

alleen maar hexjes.


Allerlei kleurtjes voor de traditionele quilt.

Als voornamelijk rode hexjes voor de 

overwegend rode quilt.


Dit bord  staat zo la een jaar te wachten.

Er is alleen 1 hexje bijgekomen.

Dat is dus niet zo heel veel.

Nee, wie er uit de mottenballen kwam was de 


Origamiquilt.

Op onze vrijheid-blijheid quilt groep,

die de afmaak bee heet

omdat die ochtend oorspronkelijk door een

lesgeefster was bedacht om cursisten een 

gemiste les te laten inhalen 

probeerde ik uit te leggen wat zo'n quilt was.

En hoe je hem maakte.


Dat ging supersnel.

En nu kan ik volgende bee een 

voorbeeld laten zien.

Dat is wel zo gemakkelijk.

O, wacht de wasmachine roept!

ik was even extra aan het centrifugeren.

Ik maakte mijn quilt van allerlei stofjes van de markt.

Dat hadden we zeker 20 jaar geleden nog:

een stoffenkraam op de markt.

Mijn moeder was dol op de zachte kleurtjes.

Als we over de markt liepen was het altijd:

"kom koop even een halve meter!"

En op den duur wordt dat een hele stapel.

En dan dus ook een quilt.

Met een mooie herinnering.


 

maandag 4 augustus 2025

Terwijl de was droogt 2.0

Wat was er nou met die was zullen

veel lezers gedacht hebben na de kop 

van het vorige blogje gelezen te hebben.

O, door die stoute Kees op de trap was ik dat 

beginnetje helemaal vergeten.

Ik wilde vertellen dat ik veel 

creatieve klusjes

tussendoor doe.

Even de natte keukendoeken 

boven ophangen.

Daarna wat tussenvulling snijden voor 

de "Lieve Lita" quilt.

Of na het stofzuigen even gaan zitten met '

tekenwerkje.

Je ziet: er gebeurt hier veel even.

Nu dan even achter de laptop.


Gisteravond zette ik de laatste steekjes 

aan de 

"Lieve Lita" quilt.

Hij is af.

En ik kan verzekeren:

Dat was echt niet eventjes werk.

Dat wordt vandaag weer hexjes rijgen.


En de blauwe hexagonquilt verder doorrijgen.


Voor de nieuwe hexjes kan ik ook weer

putten uit de nieuwe lapjes

van de stoffenclub 

van de Quiltster uit Kerkwerve.

Zo'n stoffenclub is telkens weer een klein 

cadeautje om te ontvangen.

En omdat ik graag scrappy werk 

geeft het de nodige afwisseling.

Echt heel veel creatief werk deed ik niet de 

afgelopen week.

Mijn huisje was hard toe aan een stevige 

schrobbeurt.

Dus bleef er niet zoveel energie over voor 

iets gezelligs.


Maar alles is weer schoon.

Er staat weer een klein bloemetje op mijn slaapkamer.

Dat is echt een stukje kleine geluk.


Gewoon een klein boeketje. 



maandag 28 juli 2025

Terwijl de was droogt.

Allereerst even Keesje van de trap plukken!

Die ligt gewoon halverwege op een tree 

te slapen.

Iech!

Ondertussen hou ik ook mijn 

Whatsapp bij.

Ik heb maar 2 handen hoor.

Maar: die zijn wel altijd iets aan het doen.


Zo pakte ik het rode hexjes rijgen weer op.


De "Lieve Lita" blokjes zijn bijna klaar.

Nog 2.

En dan nog 2 rijen aan de quilt zetten.

Die ik al volop gebruik.

Nou ja, nu is het wel een beetje warm.

En het is hier hardstikke droog.

Er valt geen druppel.

De regenton is helemaal leeg.

En dan te bedenken dat vorige week de A20 bij 

Vlaardingen nog onder water stond.

Nou, hoe ver is dat nu weg? 

Misschien 10 kilometer?


De eerste rode hexjes zitten al meer dan een jaar 

opgeprikt.

En al die tijd staan ze ook in de woonkamer

tegen het achterraam.

Dus het werd tijd.


Ik las het boek: "De Ierse sleutel"

van Daisy O'Shea.

Lekker zomerlezen.

Het is een flinterdun verhaaltje.

En ik moest er eerst even inkomen in 

welke tijd het speelde.

Nou, eerst werd er gesproken over de aanschaf van een

elektrische schrijfmachine.

O, die gebruikte ik in de jaren 80! 

Maar al snel ging het over een computer met 

floppy's.

O, wie weet nog wat dat waren.

Ik heb er goede herinneringen aan.

Je had een opzetdiskette.

Als dat vreselijke ding het niet meer deed

zette je zo de boel weer goed.

Dat vreselijke ding is natuurlijk de computer.

Voor mij blijft het een haat-liefde verhouding.

Ik moet nog steeds mijn printer aan deze nieuwe 

laptop hangen.

En waarom dat nou niet lukt?

Ik moet nu echt hulp in gaan roepen.

Maar ik dwaal af.

Dat boek.

Gezellig zomerlezen dus.

Het verhaal gaat niet zo diep.

De hoofdpersoon verlaat met haar dochtertje haar man 

in Engeland.

Ze gaat naar Ierland.

Van haar Ierse grootmoeder heeft ze de sleutel

van haar huis daar gekregen.

En natuurlijk loopt het goed af.