Even langs de tijdschriften is een van de kleine genoegens van het
boodschappen doen.
Gezellig even zitten met een tijdschrift:
daar kan ik reuze van opknappen na een dag allerlei dingen regelen.
(Ik wilde zeggen werken,
maar echt werken, dat doe ik niet meer.)
Vanmorgen viel de nieuwste Libelle me op door de tekst:
"Ik blog dus ik besta."
Op deze teaser lukte het dus om het blad aan me te verkopen.
Het artikel stelde niet zoveel voor.
Er is een wedstrijd om blogger te worden op libelle.nl
En dat begeer ik niet.
En... wordt het blad niet uitgegeven door Sanoma, hetzelfde bedrijf dat het
klaar speelde om onze web-logs voorgoed te doen verdwijnen van internet?
Toch eens lezen wat ze erover vertellen.
Er werden wat mensen geintervieuwd.
Iedereen verzekerde met klem dat het aantal lezers en volgers er niet toe deed.
Maar ik moet toegeven dat ik het toch wel leuk vind om gelezen te worden!
Dus bij deze: leuk dat je steeds m'n blog bezoekt en soms zelfs volgt.
Al boodschappen verzamelend liep ik een beetje te denken over
de vraag waarom ik eigenlijk blog?
Die vraag is nog niet eens zo makkelijke te beantwoorden.
Het is allereerst een leuke manier om mensen die dichtbij me staan
op de hoogte te houden van wat ik doe.
Ik hou van schrijven.
Als 7 jarige beweerde ik altijd dat ik schrijfster zou worden.
En ik zou schrijven over een ooievaar die 7 kikkers opat.
Helaas ik het daar nooit van gekomen. Van die ooievaar en die kikkers.
Tot vandaag.
Echt schrijven is er nooit van gekomen, hoewel ik dagboeken vol heb geschreven!
En bloggen geeft aandacht.
Wie wil er nou geen aandacht?
Zo ijdel ben ik ook wel weer!
Bij de kassa gekomen miste ik ineens de jam voor omi.
En thee, waar is de thee? Ook vergeten!
Ja, dat komt ervan als je al shoppend een blogje in elkaar draait!