dinsdag 31 december 2019

Terugkijken.

Is dat niet een lekkere afgezaagde titel
voor een blogje op oudejaarsavond?


Ik plande een rustig avondje in.

Met een nieuw boek.
Een proefje voor een nieuw breiwerkje.
Radio 2 aan met de Top 2000.

Oudejaarsavond blijf ik altijd thuis.
Voor de hondjes.
Die overigens niet bang zijn van het vuurwerk.

Ik weet ook niet waar ik dat aan
verdiend heb.
Mijn honden zijn gewoon nooit bang.

En omdat ze vaak met z'n tweetjes zijn
neemt de jongere hond het over van de oudere hond. 


Onze Lizzy wordt a.s. vrijdag alweer 10 jaar oud.

Ha, ha, als je een hondenjaar op 7 jaar zet
zijn we even oud! 

Ze doet het nog prima.
Loopt bij het balgooien Puck nog voorbij.
Zij zal die  bal hebben! 

O ja, we gingen terug kijken.

Nou ja, het was een roerig jaar.
Zowel in de wereld als in mijn persoonlijk leven.

Alles overheersend was toch wel de 
strijd 
die ik voor mijn gevoel constant voerde om
voor mijn moeder goede zorg te krijgen.

Ik sprak in in een commissievergadering van de Gemeente,
Samen werkten we mee
aan een aflevering van Nieuwlicht van de EO 
over de WMO.

Sinds die tijd zeggen we dat we later,
als we groot zijn bij de tv willen.

De aanleiding was niet leuk.
Maar het was heel leuk om te doen.

Het bepaalde me ook bij de tekortkomingen
die er zijn in de zorg voor ouderen.

Door de tv uitzending werd ik door veel mensen
aangesproken met hun specifieke problemen.

Zelf hielden we onze zorguren.
Maar ik hield er ook het idee aan over dat 
het heel belangrijk is om ook 
goed te kijken naar m'n eigen
oude dag. (Oei)

Zo zoek ik naar een gelijkvloerse woning.

En ik hoef natuurlijk niet uit te leggen
dat dat zoeken naar een speld in de hooiberg is.

Dat mantelzorgen beheerst echt mijn hele leven.

En af en toe kan ik er hier op dit blog heerlijk
over mopperen. 

Maar ik ben niet zielig hoor!
Ik hou alleen goed mijn grenzen in de gaten.

Ik zie zoveel mensen die geestelijk
of lichamelijk er onder door gaan aan die zorg.

En ik moet toegeven:
mijn moeder ziet de hele dag in mijn hoofd.
Ook als ik daar fysiek niet ben.

Kijk dit is niet het eerste jaar dat ik dit doe.
Toevallig las ik in een tien jaar oud dagboek
dat dingen die vandaag spelen
toen ook al aan de orde waren.

Ik doe dit 24 uur per dag, 7 dagen per week,
365 dagen per jaar.
Ik deed het op een gebroken been,
met een gezwachtelde arm,
met een teiltje naast me omdat m'n maag omdraaide
vanwege de bronchitis. 

"Is het nog vrijwillig", vroeg Tijs van de Brink 
in die tv opname.

Nee, natuurlijk niet.

Ik kan haar natuurlijk ook niet laten zitten! 


Ik breide een prachtige sjaal.



Pakte tot m'n grote geluk het schilderen weer op.

(Nee, hij is nog niet af. En oh, ik ben
maar een echte 
zondagschilder hoor!) 


Bovendien nam ik me heilig voor om
deze sjaal af te breien.
Toen kwam die hele hete week.
Weg goede voornemens! 

Ben nu weer bezig met het afmaken.

Aan goede voornemens doe ik trouwens niet! 
Ik doe iedere dag mijn best.

Een veilige jaarwisseling.
En de beste wensen voor het nieuwe jaar. 









6 opmerkingen:

  1. Dank je voor je groet en wensen.

    Goed wat tijd voor jezelf.
    Een bewogen jaar voor jou, wens ook jou en je mams een goed 2020 toe.

    En ondanks de drukte veel kleur en creativiteit.

    Bedankt voor altijd weer je positieve reacties op mijn blog !!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Weer een nieuw begin en je moedertje geniet vast van je zorg voor haar. Ga zo door en ook voor jezelf goed zorgen.
    Veel lees en brei plezier in 2020.........liefs.Conny

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anny, je bent een TOPmens, en dat weet omi ook natuurlijk. Voor mij was 2019 ook een 'raar' jaar en wij hebben elkaar gemist op de jaarlijkse november verjaardag.... zo jammer...Ik wens je alle goeds voor 2020!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gelukkig, gezond en creatief 2020 gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nog de beste wensen!
    Ik heb de uitzending even bekeken, leuk om jullie eens in het echt te zien.
    Ik schat je altijd veel jonger in, zoals ik je ken van je blog. Heb je die hulp nog terug gekregen, die 1 uur en een kwartier?
    Bewaak je grenzen goed, al zal je er vast over heen gaan want je zegt niet nee dat doe ik niet tegen je moeder. Mijn ouders zou ik soms meer willen helpen maar dat lukt mij niet qua energie. Ze wonen 20 minuten verderop met de auto net te ver om er iedere dag naar toe te gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat terugkijken is heel handig. Mantelzorgen is gewoon zwaar en als je dan ook nog moet reizen wordt dat extra moeilijk. Ik woon nu om de hoek, maar woonde ook weleens 2 uur rijden hier vandaan!

      Verwijderen