maandag 19 november 2018

Borduren.

Mevrouw Rafel doet geen kruissteek meer! 


Maar af en toe een klein  ander borduurwerkje 
maken,
tja, dat kan ze toch niet laten.


Ondanks dat het maar een klein werkje
is duurde het toch
bijna een jaar voordat het af was.

Het is zo gezellig om af en toe
een werkje mee
te nemen.

En soms zat ik op een Bee 
alleen maar te kwekken.
Dat schiet natuurlijk niet op.

Bovendien is het randje 
altijd lastig.

Waarom zit er aan al die leuke werkjes
toch altijd weer een 
onderdeel dat niet zo leuk of spannend is?

Nou ja, hij is af.
Klaar om op een boekje geplakt te worden.


Je hebt misschien al gezien dat er wel een
kruissteekwerkje onder ligt.





Dit is de merklap die ik in 2002 
borduurde toen Nikki bij ons kwam wonen.

Nikki en Puck komen van dezelfde foklijn.

In die tijd maakte ik nog iets
als er een nieuw hondje kwam.
Die arme Puck kreeg helemaal niks!
En dat terwijl ik voor zijn zusje Lizzy
nog een dekentje haakte.

Nikki werd niet erg oud: 
toen hij vijfenhalf was moest ik hem in laten slapen
omdat hij een vergrootte slokdarm had
en daar veel pijn van kreeg. 

Het patroon van de lap,
waarvan ik geen overzichtsfoto heb 
(die hou je tegoed!)
komt uit een Amerikaans borduurblad. 



4 opmerkingen:

  1. Wat een leuk portretje heb je weer gemaakt !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk borduurtje, maar de merklap is ook erg mooi!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoe groot zal het zijn? Een paar centimeter, lijkt me. Mijn eerste idee was ook: leuk voor op een boekje, met een mooie ondergrond... In gedachten was ik er zelfs al mee bezig. Inspirerend, hoor!
    Wel een naar berichtje over Nikki, erg om een jong hondje zo te verliezen. Hopelijk is Puck de levendigheid zelve, ondanks dat hij geen eigen dekentje of ander werkstuk heeft gekregen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk en fijntjes het kleurige portretje.
    Een heel ander borduurwerk in kruissteek, maar wel heel mooi. Ik hou er wel van om in één kleur te borduren.

    BeantwoordenVerwijderen