zaterdag 31 maart 2018

Druk, druk.

Ja, ik ben er nog hoor! 


En af en toe werk ik ook nog met een draadje. 

Heel simpel: 
granny squares. 


Al die kleurige blokjes 
zet ik met ivoorkleurig garen aan elkaar. 

“ Kind, wat ouderwets!” 
zei de oude mevrouw. 

Er zit ook helemaal geen plan achter.

Af en toe moet ik even iets met mijn handen doen.
Want het is druk. 
Terwijl ik dit tik heb ik Puckje al 
4 keer weggehaald bij iets wat hij beslist niet mag... 

Ondanks de problemen die hij heeft 
met zijn darmen
is hij speels en vrolijk. 


Groei goed. 
Terwijl ik wereldkampioen keukenschrobben ben! 
Want hij haalt lang niet altijd de achterdeur. 


Gelukkig wordt het lente.

De zonnebloemen 
uit de AH moestuintjes groeien als kool. 

En ergens tussen mijn foto’s 
zit een tekening van een haas.
Een paashaas. 

Maar waar? 

In ieder geval gezellige dagen.



donderdag 22 maart 2018

Kwartje.

Ineens viel het kwartje! 

Of er ging me een lichtje op. 

Ooit nam ik me voor om een 
goede wantenbreister 
te worden. 

Ik was ook best aardig op weg. 

En zelfs Sinterklaas wist ervan. 


In 2016 kreeg ik een doos met materiaal 
om een paar mooie wanten te breien. 

Met ingewikkelde beschrijving en alleen het 
kleine plaatje om van na te breien. 

Dat plaatje had ik makkelijk kunnen 
vergroten op de pc. 
Maar ja, daar kwam het niet van. 


Knit like a latvian stond erop de doos. 

Ha! 

Dankzij Marianne,
een echte wantenbreister vond ik dit boek.


En daar staan deze wanten in. 

Met nog veel meer moois. 

Dus op zoek naar iemand die het wilde leveren.
Dat werd gewoon het blauwe dikke mannetje. 
En voor iets meer dan 20 euro.
Terwijl ik ook het dubbele bedrag tegenkwam. 

Ik ga eerst nog even oefenen op wat er nog ligt.

Voor een echt goede
wantenbreister moet je bij
Marianne  zijn! 



vrijdag 16 maart 2018

Rafeltjes,


Mevrouw Rafel moet haar naam natuurlijk 
wel af en toe 
waarmaken!

De laatste week werkte ze dan ook aan nieuwe blokjes 
voor de 
rafeltjesquilt,



Blokjes van 4 bij 4 inch
met een rafelrandje 
en een quilt-as-you-go
opzet. 

Er zaten 36 blokjes aan elkaar 
en er komen er nu weer 6 bij. 

De eerste foto van dit blogje is de voorkant. 


Dit is de achterkant. 


Op de voorkant verwerk ik allerlei 
kleine proefjes die ik 
ooit maakte. 

Van alle stofjes weet ik waar ik ze kocht

of van wie ik ze kreeg... 

Zo wordt het een uniek stuk. 
Al zullen echte quiltsters wel 
kippenvel krijgen bij het idee. 

zondag 11 maart 2018

Lief dagboek.

Na het kleuren voor volwassenen
en het handletteren
is nu het bulletjournal helemaal in. 

Mooie boekjes met voorgedrukte stipjes erin. 
Zodat er perfecte lijntjes kunnen worden getrokken. 

Het moet allemaal mooi worden! 
Dat gaat niet lukken!

Na jaren een dagboek
- met plaatjes en tekeningen- 
bijgehouden te hebben weet ik het wel. 

Je wilt wel mooi. 
Maar het lukt niet. 


Ik vond in het februarinummer van 
The Simple Things 
een leuk idee om in je journal 


laagjes te maken van papier en tekenwerk 
om zo je dag uit te beelden. 


Deze dag is een dikke maand geleden. 

Het leuke is dat ik hem me door die 
laagjes nog heel goed herinner! 

M’n haast om met pup in huis 
toch nog even op het 
patchworkgroepje te komen.
M’n verlangen naar de lente 
en 
naar bed... Puck en Liz 
kosten veel energie! 
Om maar al die mantelzorgjes niet te noemen. 

Ja, ik geef het toe:
de combinatie omi en pup 
is verre van ideaal. 
Maar tot nu toe lukt het om alle bordjes 
omhoog te houden. 

(Er valt er weleens een hoor!)


O ja, dat dagboek,






Er kwamen ook nog war stillevens in. 

Snel even op een blaadje en later ingeplakt. 
Maar mooi houden,
Nee, dat lukt niet. 



dinsdag 6 maart 2018

Kantjes.

Vandaag lopen we lekker de kantjes er vanaf! 


Koffie met een stroopkoek en een haakwerkje. 


Een patroon van “aan de haak”.

Met intussen een half oogje op Puckje. 


Die neemt vandaag het stoffen voor z’n rekening. 
Hij weet dat ie iets stouts heeft gedaan!


Zus Lizzy ziet het met lede ogen aan! 
Die boef komt overal mee weg! 

Onze wereld is in de ogen van zo’n pup 
toch een wonderlijk iets. 

Jaap Robben dichtte ooit:
“zijn lift is een kast
waarin hij wacht op een schok
tot de deuren weer opengaan
en buiten vlug veranderd is.” 

Een wandeling kan heeeeeeeeel lang duren. 

Nieuwe vriendjes maken,
kijken hoe de eenden opvliegen,
geknuffeld worden door vreemde mensen 
die vol vertedering van de fiets stappen.

Het puppyleven is vol van uitdagingen.

Maar het allermooiste 
zijn toch wel opwaaiende bladeren om achteraan te hollen 
en te vangen. 

Komt dat even goed uit dat al het blad van de 
beukenhagen valt! 






vrijdag 2 maart 2018

Betrapt!


Geen minuut kun je hem 
uit het oog verliezen! 

Wat is er nu lekkerder dan 
Heerlijk knagen aan de mand. 


Lizzy heeft haar toevlucht gezocht op de bank. 






Wat een rust was het een paar dagen geleden
op het ateliertje. 

Even een paar steekjes aan een heel oud project. 


Je herkent hem vast...

Ik rijg de blokken landelijk door. 
Quilten doe ik niet meer met mijn 
artrosehandjes. 

Het moet wel leuk blijven.


Toen was al het spul in diepe rust. 

Oh, blogger doet het weer.
Bij een lang blogje op de iPad
Loopt de boel geheid vast. 

Volgende keer meer.