vrijdag 16 juni 2017

Geen 20 meer!

Gisteravond stapte ik weer
eens stevig over m'n
grenzen.

Na een dagje boodschappen doen,
koken etc, 
manden was wegwerken
dacht ik dat ik 's avonds nog wel even
een stok kon verven.


Krant op de buitentafel,
vast zetten met hier en daar een steen of vogeltje
want het waaide stevig! 

Verf erbij.

En een oude berkentak.

Berkentak? 


M'n lathyrusstekken
zijn inmiddels zo gegroeid dat ze 
wel een steuntje kunnen gebruiken.

Ik keek even bij het tuincentrum 
naar kant- en klaar gaas.
Maar dat was of te grof
of te groot.

Toen dacht ik als ik nou eens 
een stok maak met draden...


dat deed ik ook wel voor m'n tomaten.

Maar een stok is een beetje saai.
Dus geef ik hem een laagje verf.

Blauw...
dan de afwas...
dan roze,
daarna alles even water geven in de tuin...


dan oranje...

Tja, inmiddels was het kwart over negen.

Ik moest van mezelf nog even het 
internet op.
Maar dat werd het toch echt niet meer.

En die touwtjes? 

Wie weet verbreek ik wel een belofte
ooit aan mezelf gedaan 
dat ik
NOOIT
meer zou macrameën.

Macrameën?

Ik kan het niet eens meer schrijven! 

In ieder geval 
vond het in de jaren 60 al vreselijk.
Samen met een vriendin
knoopte ik van akelig hard sisaltouw
een tas.
Het ding was zo niet kapot te krijgen.
En ik liep er nog jaren mee.

Oude hippie! 

5 opmerkingen:

  1. Je stok ziet er erg vrolijk uit ! Ben benieuwd wat je met de draadjes gaat doen....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geweldig die stok ,zelf je tuin is prachtig, en lleuke reactie begrijp heel goed hoor dat je genoeg te doen hebt ,,al heel leuk dat je me volgt en zelfs nog een stukje schrijft ,mijn verwachtingen daarover liggen laag maar vind het wel altijd leuk als het toch gebeurt ,lieve groet ,marloeskreatief

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een fleurig idee ben benieuwd naar je eindresultaat :)
    Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Luisteren naar je lichaam noemen ze het tegenwoordig. Helaas wordt er niet bij verteld, dat je lichaam zo'n zacht stemmetje heeft...🌞😇 heel leuk, die stok, daar wordt je blij van! En ja, macramé is er weer helemaal. Als ik heel goed zoek heb ik ook nog een tas, van nylon garen - niet stuk te krijgen! Wij werken vroeger ook graag met tomatentouw ( woonde in het kassengebied van Bleiswijk) , dat was goedkoop en heel soepel. Succes met je klimrekje voor de lathyrus, ze zullen het heel leuk vinden, toch?

    BeantwoordenVerwijderen