vrijdag 6 januari 2017

Worteltjes oranje.

Als ik deze dag een kleur moest 
geven was dat vast en zeker oranje! 

Toen ik een paar minuten geleden even naar 
het nieuws keek 
zag ik een worteltjes oranje weerkaart:

Code oranje.

Sneeuw, ijzel! 


Het drukte me weer even met de neus op de feiten:

Be careful what you wish for...

Ik wilde toch sneeuw?
Nou dan komt er sneeuw.


Winter voor een dag! 

Niet dat ik rouwig om ben.
Zomerkind als ik ben.

Er kwam nogal wat oranje voorbij vandaag.

Niet alleen de weerkaart
maar ook de aardappelboer
bracht een oranje zonnetje mee.

Hij verkoopt ook fruit.


Om de mandarijnen zat dit vloeipapier.

Een instant jeugdherinnering.
Als klein meisje spaarde ik 
"sinaasappelmerken".
(En suikerzakjes en lucifermerken en sigarenbandjes!)

Toen zag je vaker citrusfruit in vloei.
De plaatjes waren vaak heel mooi.

Maar onze grootgrutters doen daar niet meer aan!  

Dus heb ik nu een heerlijk voorraadje oranje
in de fruitschaal.


Aan het begin van de middag reed ik heel eventjes langs
de Quilthoeve.
Daar was het cursuspresentatie. 

Tijd voor cursussen heb ik momenteel niet 
maar even iedereen zien is gezellig.

En morgen is het ook nog.
Maar wie weet moet je op de de schaats!
De radio spreekt nu van een mogelijke code rood. 
Dus wees voorzichtig. 

Ik kwam thuis met een 
klosje oranje borduurgaren! 

Voor de "kerstboom"
van mijn oude dametje. 

Weer een ander dametje.


Deze kenden jullie al! 


Net als haar hondje.


En ook dit nieuwe mevrouwtje heeft 
een klein vriendje.

Van oude dames en kleine hondjes! 

Het lijkt wel een ouderwetse kinderboekentitel! 

Zo"n boekje wat je als kind kreeg 
op het Kerstfeest van de Zondagschool.

Zoiets als:
"Drie jongens en een oude schuit"

of

"Wolken met een zilveren rand"

Een tranentrekker die mijn vader ooit 
kreeg.
Over een arm jongetje dat niet kon lopen,
op twee stoelen voor het raam lag.
En dan niet het raam van het huis van zijn ouders.
Nee, bij z'n grootmoeder.
Zijn ouders waren al gestorven.

Oh, die kinderboeken.
Ik hoorde dat 
"Alleen op de wereld"
ook weer opnieuw wordt uitgegeven.
Nu met tekeningen van 
Charlotte Dermatons.

Die ken je misschien van het Sinterklaasboek 
of van Nederland. 

Ik zeg altijd dat ik dat boek over Remi
niet meer mag lezen van mijn moeder...
Wat een vreselijk boek! 

Net als de Bambi.
Ook al zo'n tranentrekker. 



Zo meteen maar even niet lezen
maar m'n oude mevrouwtje afmaken. 


Ik vond nog een hele leuke zelfkant.

Wie weet heeft het volgende dametje geen  
hond maar een konijn!  

  

7 opmerkingen:

  1. Hier ligt nog een boekje van de Zondagsschool, wat in dezelfde categorie valt: Allemaal Katjes heet het. Moet heel erg zijn, volgens Action Man. Gelukkig kreeg hij er ook een sinaasappel bij...
    Wat betreft de code Oranje: er staat een emmer zout in de kelder, voorraden zijn aangevuld, de sneeuwschoen is nog wel een dingetje. Die staat in het tuinhuis...ik ga er nu niet meer achteraan, dan maar ingesneeuwd...
    Wees voorzichtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee, niet de sneeuwschoen! De sneeuwschuiver, bedoel ik!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wie weet heb je die sneeuwschoenen ook nog nodig! Ik hoop het niet. Anny.

      Verwijderen
  3. Sinaasappel papiertjes sparen .
    Schriften vol.
    Leuk dat je dat noemt, komen allemaal herinneringen boven.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh ja die leuke papiertjes om de mandarijntjes. En suikerzakjes en speldjes. Jeugdsentiment.
    Net sneeuwde het hier al. Toch eventjes winter.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh die sinaasappels. Weet je hoe dat vroeger bij ons thuis ging? Wij kregen er een op zondag en dan hield mijn vader hem achter z'n rug en mochten wij kiezen voor wie hij was. een heerlijk spel en wat bofte je als je een grote kreeg. En bij de zondagsschool na het kerstfeest een leesboek, een kerstkransje en een sinaasappel. heerlijk blogje Annie. Lekkere nostalgie
    groetjes
    Wietske

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Gezellig blogje, ik heb genoten!
    Fijne zondag!

    BeantwoordenVerwijderen